pomroka

pomroka przyniosła mnie noc ze świata, w którym nie było mnie prawie jestem pewien, że nie wrócę. zniknęły miejsca, pociemniały twarze tam, gdzie mogłem zaistnieć na dłużej nie mając im czegokolwiek za złe. nawet słusznych dróg, uroczysk i uroków, którym los mógł sprzyjać lśnieniem dnia nie można odgadnąć. w czerni wszystko jest namacalnie prostsze

Napisz do autora « poprzedni ( 3 / 5) następny » czarnoksiążnik dodany: 2017-10-06, 19:15:35 typ: inne wyświetleń (253) głosuj (1)

marguerite	2018.01.27; 17:43:55
Aha, też lubię czerń, jest gładka:) Brawo Kamil! Sorki że tu ale oglądam skoki:)

czarnoksiążnik	2018.01.27; 17:39:13
A ja, jarzębina. Czarna :)

marguerite	2018.01.27; 17:37:10
Twoje podwórko, Twoje prawo:) Mnie nie przekonuje inwersja w 2w i dwa zaimki. Nadal czytam bez:)

czarnoksiążnik	2018.01.27; 17:35:22
A tu się nie zgodzę. Na nich właśnie wspiera się całość. Przywilej autora :)

marguerite	2018.01.27; 17:32:17
Czytam bez dwóch pierwszych wersów.

jaśminowa	2017.10.06; 23:10:50
Ciekawy tekst, ktoś się zamyka we własnym śwecie smutku, który dobrze zna i nie wierzy, że kiedykolwiek wyjdzie na światło dłużej niż na krótkie chwile. Plus dla autora