pogonianka

pogonianka biegnę myślą ponad miastem i ląduję na gór szczycie tam gdzie niebo bardziej jasne i gdzie echo drży o świcie śpiewem ptaków i drzew szumem tchnieniem kory na mchy spada i wycisza kroków tumult układając się w balladach pośród jagód i wśród malin staję niczym nimfa leśna i nie pragnę biec już dalej tutaj czuję się bezgrzeszna tak bezpieczna wśród korzeni które we mnie mocno wrosły jak ta myśl co umie zmienić mroźną zimę w ciepłą wiosnę hej!

Napisz do autora « poprzedni ( 1913 / 1943) następny » TESSA dodany: 2019-07-23, 09:25:59 typ: inne wyświetleń (48) głosuj (8)

marmur	2019.07.23; 22:50:07
Czy nimfa ma okrycie wierzchnie? Bo wyobraźnia się rwie ;))). Pozdrawiam

Ambrozja	2019.07.23; 20:00:07
hej Tereniu, hej. Przytulam.

roman	2019.07.23; 18:50:03
Tak można się czuć gdy żyje się w zgodzie z naturą +

Toyer	2019.07.23; 17:38:50
Nie ma to jak za miastem i na łonie natury hej +

stokrotka33	2019.07.23; 17:36:00
Ano, cudnie. Pozdrowionka Teresko Ci ślę.

Szymwas	2019.07.23; 15:16:19
Hej! Cudny wiersz., Dodaję do ulubionych

wigor	2019.07.23; 11:25:52
podoba mi się Twój wiersz. Pozdrawiam ;-) +

Litawor	2019.07.23; 09:32:21
Lubię takie wiersze +

Wojciech M	2019.07.23; 09:28:17
Piękny wiersz i taki łagodny Pozdrawiam