|
pogonianka
pogonianka |
biegnę myślą ponad miastem
i ląduję na gór szczycie
tam gdzie niebo bardziej jasne
i gdzie echo drży o świcie
śpiewem ptaków i drzew szumem
tchnieniem kory na mchy spada
i wycisza kroków tumult
układając się w balladach
pośród jagód i wśród malin
staję niczym nimfa leśna
i nie pragnę biec już dalej
tutaj czuję się bezgrzeszna
tak bezpieczna wśród korzeni
które we mnie mocno wrosły
jak ta myśl co umie zmienić
mroźną zimę w ciepłą wiosnę |
|
hej! |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
marmur |
2019.07.23; 22:50:07 |
Czy nimfa ma okrycie wierzchnie? Bo wyobraźnia się rwie ;))). Pozdrawiam |
Ambrozja |
2019.07.23; 20:00:07 |
hej Tereniu, hej.
Przytulam. |
roman |
2019.07.23; 18:50:03 |
Tak można się czuć gdy żyje się w zgodzie z naturą + |
Toyer |
2019.07.23; 17:38:50 |
Nie ma to jak za miastem i na łonie natury hej + |
stokrotka33 |
2019.07.23; 17:36:00 |
Ano, cudnie.
Pozdrowionka Teresko Ci ślę. |
Szymwas |
2019.07.23; 15:16:19 |
Hej! Cudny wiersz., Dodaję do ulubionych |
wigor |
2019.07.23; 11:25:52 |
podoba mi się Twój wiersz. Pozdrawiam ;-) + |
Litawor |
2019.07.23; 09:32:21 |
Lubię takie wiersze + |
Wojciech M |
2019.07.23; 09:28:17 |
Piękny wiersz i taki łagodny
Pozdrawiam |
|
|