|
Podmuch śmierci
Podmuch śmierci |
Nie boję się podmuchu śmierci
Pomiędzy matowymi drzewami
Znikamy w krainy odmęty
Na szachownicy życia
Król zbija życie
A śmierć króla
Wisi nad nami los
Opętanych dusz
Bijących w bramy wieczności
Pomiędzy szarzejącym włosem
Rozplata się warkocz wspomnień
Dawne przekoloryzowane chwile
Zatopione w palecie niespełnień
W ostatnich momentach oddechu
Lamentacji hymny wyśpiewuje
Laska sądu o chmury wieczności
Stuka ku wyrokowi
Oskarżeń lista padła
Pozostało kilka słotnych jesieni
Pobladła śmierć z daleka woła
Niech pan zdejmie kapelusz
Win i ciężkich grzechów
Łóżko zawczasu zaścieli
Pełne obłudy i kłamstwa
Bym zagościła u pana
W pełnym godności rynsztunku
Po duszę wysłaną ku piekielnym wrotom
Bo za późno przyjdzie pukać w konfesjonał
Diabeł ręce już zaciera w gotowości
By do kotła z gorącą smołą
Zaprosić grzesznika
Nieczującego skruchy |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
grazyna |
2012.09.22; 18:47:22 |
życie to tylko chwilka na tej ziemi,
ale lepiej o śmierci nie myśleć, po co,cieszmy się chwilką każdą:))++ |
Alicja1154 |
2012.09.22; 16:23:13 |
Wyszło to genialnie.
Jestem pod wrażeniem... |
GAJA |
2012.09.22; 10:27:16 |
:)+ |
norka |
2012.09.22; 07:29:36 |
Co Cię tak naszło:)++ |
Super-Tango |
2012.09.22; 00:07:06 |
'Rozmyślanie o śmierci jest rozmyślaniem o wolności'
'Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu... Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie'
Wiersz z głębszej refleksji+)
Pozdrawiam |
|
|