|
poddaństwo
poddaństwo |
w bujanych fotelach rozsiadły się
tęsknoty niecnoty
co wieczór plotkują o miłości
ciągle to samo
n u d z i a r y
szukam swoich myśli niepozbieranych
odlatujących wciąż na nowo tym swoim kluczem
głuptaki
łudzą się że coś otworzą
jakąś bramę niebieskich motyli
starą wędzarnię wspomnień
drżenie struny którą tylko ja słyszę
serce mi nie dane
wszystkim już władasz sercem umysłem
nawet oddycham w takt twojego oddechu |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
niteczka |
2018.11.23; 20:45:49 |
Twoje wiersze potrafią zatrzymać kunsztem, oryginalnością... taktem i dobrym doborem metafor
BRAWO
pozdrawiam serdecznie:) |
lucja.haluch |
2018.10.28; 14:51:15 |
Tęsknota doskwiera,,, można jednak ją przegonić, przecież wiesz jak...Plus+
Pozdrawiam... |
Albina |
2018.10.28; 13:23:03 |
Nie poddawaj się aż tak.....
Wiersz fajny + |
Podlasianin |
2018.10.28; 09:32:22 |
Podpowiem Ci jak pognać te niecnoty:) Tęsknota ulatuje natychmiast, przy spotkaniu z osobą ukochaną :) Pozdrawiam + |
Erwin |
2018.10.28; 09:27:49 |
Poddaństwo może być niekiedy szkodliwe, ale Twój wiersz jest na PLUS.
Pzdr
Plus |
wiewióra |
2018.10.28; 07:42:05 |
Ach te tęsknoty,Bez wspomnień -koszmar .Pozdrawiam niedzielnie |
|
|