Pisząc od tyłu

Pisząc od tyłu My, szara masa tego świata, Marzymy o wiecznym odpoczynku, Marzymy o śmierci, Bez celów i ambicji, Żyjąc z dnia na dzień. W cierpieniu codzienności, Które jest obowiązkiem tej egzystencji, Szukamy ucieczki odurzając się, Za karę to uczucie powraca z jeszcze większa siłą, Nie uciekniemy. Po czasie utożsamiasz się z tym, Chwilami gdy odrywasz się myślami daleko i nie czujesz już nic, Ciągle Ci czegoś brakuje, Pragniesz aby ten ból wrócił, Bo nie możesz bez niego funkcjonować, Jesteś od tego uzależniony. To dziwne, że bycie w cierpieniu sprawia przyjemność. Z każdą sekundą jesteśmy coraz bliżej upadku i to nas pociesza.

Napisz do autora ( 1 / 6) następny » Radolsaú dodany: 2018-10-04, 16:55:31 typ: inne wyświetleń (142) głosuj (2)

zenobia888	2018.10.04; 18:55:08
Człowiek z biegiem czasu jest w stanie przywyknąć do wszystkiego nawet do bólu i cierpienia i nie to że mu z tym dobrze tylko bez tego czegoś mu brak Pozdrawiam +

Podlasianin	2018.10.04; 18:47:20
Bardzo dramatycznym utworem rozpoczynasz karierę* na Zaciszu. Witam i czekam na dalszy ciąg - może będzie bardziej optymistyczny? Pozdrawiam +