|
PIF I PAF
PIF I PAF |
Dwaj bracia Pif i Paf
Koło siebie mieszkają pod lasem
Siedzą w domu po całych dniach,
Na spacer wyjdą tylko czasem.
Hukają wtedy idąc lasem,
Wśród krzewów, na dywanie z traw
Bliźniacy Pif i Paf.
Nie mogą w domu długo trwać.
Coś ich do świata rwie
Ale nie wiedzą, co to jest.
Nie wiedzą gdzie ukrywa się,
Ani czy trzeba się go bać.
Może to Boga mały gest
A może coś innego jest
Przyczyną ich przechadzek.
O różnych porach dnia, lub nocą.
Licho wie gdzie, licho wie po co
Spotykać jednak ich nie radzę.
Towarzyszy im wierny Strach.
Zawsze czujny myśliwski pies.
On zawsze doskonale wie
Kogo lub, co napotkać chce
Na drodze tej, o której wiesz
Jeden z braci, Pif albo Paf.
Zazdrośni bracia Pif i Paf.
Nie chcą podzielić się zdobyczą.
Wciąż kłócą się, który ma wyjść
Pierwszy, gdy na to nadszedł czas.
Na całe gardło wtedy krzyczą
Gdy tylko staną w drzwiach.
Mało kto widział braci tych.
Tak szybko biegną niby myśl.
Módl się gdybyś ich spotkał dziś
Bo z nikim się nie liczą
I na nic nie zważają
Pif i Paf, dwaj niesforni bracia
Co w dubeltówce mieszkają.
Kazimierz Winnicki
(wszelkie prawa zastrzeżone) |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Bou-lip-seleka |
2014.10.10; 19:20:45 |
ciekawy wiersz :)))+++++++++++++++++++= |
wigor |
2014.10.10; 18:28:13 |
Fajny pomysł i wykonanie ;-) PLUS z pozdrowieniami ;-) |
Duszka |
2014.10.10; 18:21:33 |
Poznam braci... czasem i koło ucha głośno krzyczą...
teraz wiem i chowam się... na ulgę - od nich - nie liczę ;)))) -
to wspomnienie z polowań...
a w Twoim wierszu Kaziu... też są głośni ;)),
ciekawie napisałeś, mi - podoba się :)) |
pawwis |
2014.10.10; 16:45:47 |
Świetne :)+ |
|
|