Piękna teraźniejszość

Piękna teraźniejszość Tęskno mej duszy do idealnego świata Siła życia obraca się w zimną, nieskończoną przestrzeń, gdy tylko spojrzę na planetę, gdzie po raz pierwszy me dziecięce stopy poczuły chłód ziemi, tak tryskający życiem chłód ziemi Ludzkie Żywocie, czemuś piekielne wizje nałożył na me oczy jak opaskę – tak siebie się wstydzę, jak świadomy żerującego na nim pasożyta alkoholik lub narkoman Przeszłość wciąż mnie dogania, a przyszłości dogonić nie umiem Empatia zrobiła ze mnie wyrzutka, me uczucia się wypaliły i tylko widzę ich dym marny Tam, gdzie była niewzruszona fasada twardego egoisty, dziś jest wojenna pożoga nie dająca się skryć Ja twojego świata, Ludzki Żywocie, już zmienić nie mogę, bo siła naprawcza umarła Zatem śnię o idealnym świecie, gdzie jest tylko piękna teraźniejszość, i o którym nadzieja co dzień mi opowiada.

Napisz do autora « poprzedni ( 155 / 353) następny » Cerberion dodany: 2016-12-04, 22:18:28 typ: życie wyświetleń (223) głosuj (94)

Boreas	2016.12.05; 17:34:44
Ciekawe myśli . Pozdrawiam z +