|
Perpetuum mobile
Perpetuum mobile |
Cała przyroda do doskonałości gna,
sztuka chora, słaba, nie ma szans przetrwania.
Zawsze silny przewodnik o stado swe dba,
tylko najlepsze geny wybierze łania.
Samce toczą potyczki o samic względy,
rośliny konkurują o promyk słońca,
natura zaś dba by miłosne popędy
przedłużały gatunkom życie bez końca.
Sztuka do sztuki jest podobna w stadzie,
podobne wielu pokoleń zachowania
i toczy się życie w ustalonym ładzie,
tylko człowiek wciąż nowe prawa odsłania.
Porzucił korzystny dobór naturalny,
bezmyślnie eksploatuje nasz glob stary,
a rozmnaża się ciut nieprzewidywalnie,
następnym pokoleniom szykując mary.
Przeto mnie często wątpliwości nurtują -
czy skutkiem kaprysu, czy okrutnej psoty,
naszą planetę od wieków zamieszkują
samoreprodukujące się bezmyślne roboty?!. |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 Siostrzyczka |
2012.10.06; 11:02:18 |
| bardzo ciekawy obraz od pierwszego do ostatniego wersu :) |
| HKH |
2012.10.05; 19:13:28 |
| + |
| ali |
2012.10.05; 16:29:45 |
bezmyślne roboty...
:):):)
plusk:) |
| duch44 |
2012.10.05; 11:34:01 |
| zgadzam się fajny pozdro |
| wie.rut |
2012.10.05; 10:40:36 |
Bardzo fajny wiersz!
Wielki PLUS Wiktorze!
Pozdrawiam serdecznie! |
|
|
(420)