|
Peron
Peron |
Nocą, we mgle, na pustym peronie,
upadła dusza
spogląda na tory, tak puste, szare i zimne.
Słychać tylko
echo pociągu, który serce rozjechał.
Dusza samotnie
zbiera jego kawałki, a jej zimne łzy znaczą
kolejną drogę.
Nigdy nie znalazła tego ostatniego kawałka
serca rozbitego,
więc odeszła, oglądając się za siebie.
Wiatr zimny
porwał w ciemność jej ostatnią myśl o Tobie.
Poszła dalej,
z tą nadzieją, że spotka Ciebie, Tilo. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Empty box |
2021.01.23; 22:50:25 |
Bije wielki smutek z tego wiersza. Chwyta za serce. + Pozdrawiam |
GothicQueen |
2021.01.23; 15:11:42 |
Nadzieja na spełnienie tu nie istnieje, ale na spełnienie tam, może bardziej |
GothicQueen |
2021.01.23; 15:09:01 |
Nie było żadnego rozstania, tu chodzi o co innego |
kmalenka8 |
2021.01.23; 10:08:47 |
Rozstania najczęściej bywają trudne i bolesne...Jednak życie toczy się dalej ;)) Dobrze, że jest jakaś iskierka nadziei...Pozdrawiam serdecznie ;)) (1) |
|
|