Peron

Peron Nocą, we mgle, na pustym peronie, upadła dusza spogląda na tory, tak puste, szare i zimne. Słychać tylko echo pociągu, który serce rozjechał. Dusza samotnie zbiera jego kawałki, a jej zimne łzy znaczą kolejną drogę. Nigdy nie znalazła tego ostatniego kawałka serca rozbitego, więc odeszła, oglądając się za siebie. Wiatr zimny porwał w ciemność jej ostatnią myśl o Tobie. Poszła dalej, z tą nadzieją, że spotka Ciebie, Tilo.

Napisz do autora « poprzedni ( 162 / 480) następny » GothicQueen dodany: 2021-01-23, 04:18:37 typ: tęsknota wyświetleń (347) głosuj (71)

Empty box	2021.01.23; 22:50:25
Bije wielki smutek z tego wiersza. Chwyta za serce. + Pozdrawiam

GothicQueen	2021.01.23; 15:11:42
Nadzieja na spełnienie tu nie istnieje, ale na spełnienie tam, może bardziej

GothicQueen	2021.01.23; 15:09:01
Nie było żadnego rozstania, tu chodzi o co innego

kmalenka8	2021.01.23; 10:08:47
Rozstania najczęściej bywają trudne i bolesne...Jednak życie toczy się dalej ;)) Dobrze, że jest jakaś iskierka nadziei...Pozdrawiam serdecznie ;)) (1)