Patrzę i piszę

Patrzę i piszę Patrzę i piszę ciszę, którą deszcz kołysze zdartych serc wycie, Amygdali mleko sieroctwa rysę, myśli z dużych liter mdłe w krypcie echo — Nieobecność jego. Zakrzepy śmierci nieustannie we krwi rosnące, czerni oddechy wkoło mnie melodię pętli co się chce zacieśnić początek cierpki i nijaki koniec. Mgły z żył piosenkę rozwianą na wietrze szramy podniebne jak łąka rozryta kwitnące w tętnień nadzieje najświętsze i tylko nie wiem jak ciebie napisać.

Napisz do autora « poprzedni ( 151 / 152) następny » Czarek Płatak dodany: 2021-02-24, 20:11:35 typ: miłość wyświetleń (75) głosuj (6)

Litawor	2021.02.25; 23:39:19
Czytam i tam słyszę ciszę - jak krzyczy... Pozdrawiam +

Cichy2017	2021.02.25; 18:36:40
niesamowity, chociaż wgniatający w ziemie. pozdrawiam

Hati	2021.02.25; 13:32:28
'melodię pętli co się chce zacieśnić początek cierpki i nijaki koniec.' - niesamowite to Twoje patrzenie i pisanie.

Ośmiorniczka	2021.02.25; 12:06:34
Dawno szanownego z wierszem nie było, a fani czekają :) Piękny.

AM-arylis	2021.02.24; 20:58:14
*Twój

AM-arylis

2021.02.24; 20:57:01

Zakrzepy śmierci nieustannie we krwi rosnące, czerni oddechy wkoło mnie melodię pętli co się chce zacieśnić początek cierpki i nijaki koniec. Do ostateczności strofa jak moja. Wiersz przejmujący. Pozdrawiam serdecznie Czarku - Gośka+++ P.s.Świetnie, że mogłam przeczytać Two wiersz. Wilki NAJEDZONE nikomu nie groźne:))) Ale przeżycia samego w sobie nie zazdroszczę. Ze względów bezpieczeństwa miałam malamuciego husy Harrego, i często na spacerze słyszałam od obserwatorów, że wygląda jak wilk. Wyglądał:))) To był magiczny pies. Jego spokój i opanowanie, a z drugiej strony, jak przebrała się miarka na jakiegoś obszczekującego jamnika, to tylko raz za grzbiet złapał i szacunek był:))) No sorry za prywatę:))

lucja.haluch	2021.02.24; 20:49:44
Jak ciebie napisać...to bywa trudne, ale miłość słowa ułoży...Plus+ Pozdrawiam cieplutko...