Patrząc na starą fotografię

Patrząc na starą fotografię Na czarno-białej fotografii zastygli w pozach nieruchomych. Tu dla nich się zatrzymał zgar, by wiecznie trwała ta godzina. Wzruszenia ukryć nie potrafisz, bo każdy bliski i znajomy, i koleżanka i kolega. Byliście przecież jak rodzina. Liczysz uśmiechy, błyski w oczach, głos przypominasz z czasów dawnych. I wyszukujesz w swej pamięci tego co kiedyś się zdarzyło. Ten taki mocny, ta urocza. Ten był poważny, ten zabawny. I jakaś łza się w oku kręci. Tu przyjaźń widzisz, a tu miłość. Chusteczki szukasz po kieszeniach, aby łzę otrzeć co natrętnie wciska się w oczy zamazując obraz, co taki ci znajomy. Wspomnienia mówisz, ech wspomnienia. Do nich powracasz coraz chętniej. One ci w sercu zatrzymują dawnej młodości jasny promyk. I gdyby teraz, jak przed laty przyszło nam stanąć na tych schodach. Na swoich miejscach, obok siebie, by znowu zrobić wspólne foto. Trzeba by było liczyć straty tych co już w Rajskich są ogrodach i patrzą poprzez dziury w Niebie, na nas żyjących wśród kłopotów. Co raz nas mniej, moi kochani. Z naszego zdjęcia ciągle znika to jakiś uśmiech, to błysk oczu. Mgła się pojawia zamiast twarzy. A życie płynie jak „Titanic”, gdzie ciągle jeszcze trwa muzyka. Jeszcze daleko nam do nocy i jeszcze wiele się wydarzy.

Napisz do autora « poprzedni ( 198 / 206) następny » henhotlew dodany: 2016-07-08, 08:07:34 typ: życie wyświetleń (446) głosuj (178)

wigor	2016.07.08; 12:49:45
http://img1.demotywatoryfb.pl//uploads/201210/1351248153_c4vipa_600.jpg Bardzo dobrze spuentowany przyzwoity wiersz. Miłego dnia ;-)

TESSA	2016.07.08; 08:16:05
oby jak najlepszych rzeczy...:)

bronmus45	2016.07.08; 08:10:34
bardzo fajna i treść i budowa - gratulacje...