|
PANI WIERSZY MOICH
PANI WIERSZY MOICH |
Mrugają gwiazdy nocą.
Księżyc chmurę kroi.
Ulicą idzie boso
pani, wierszy moich.
Jest piękna jak mozaika
i srebrna jak zamieć,
chociaż to tylko bajka,
ta bajka nie kłamie.
Drzewa pokryte szronem,
kilka ich tu stoi,
kłaniają się przed domem,
pani, wierszy moich.
A ona piękna dama,
od strony ogrodu,
idzie i wiersz wydzwania,
na sopelkach lodu.
Rozwarłem drzwi szeroko,
by weszła do domu.
Pod drzewem białą nocą,
zimno jest od szronu.
I weszła. Wysrebrzyła
ściany mych pokoi.
Jest ze mną pani miła,
pani wierszy moich. |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 kaja-maja |
2011.02.09; 21:07:52 |
| pięknie i bajkowo aż chciało by się zaśpiewać...w:)+ |
| bezinka |
2009.12.16; 03:18:00 |
| cudo:) Brawo!!!!+) |
| dziadek |
2009.12.11; 01:02:24 |
| podoba sie bardzo+ |
| RedRose |
2009.12.10; 17:37:05 |
| Eterycznie...na + |
| ZENCI |
2009.12.10; 15:27:51 |
Jesteś mistrzem tworzenia nastroju lirycznego!
Brzmi jak piosenka.+. |
| aga9393 |
2009.12.10; 10:45:08 |
| Podoba mi się.Stworzyłeś niepowtarzalny klimat i ładny obrazek. |
| woojtas7 |
2009.12.10; 10:43:42 |
| Zrobiło się bajkowo ...zimowo ...rzeczywiście skojarzenie z Królowa Śniegu.Ładnie :) |
| fiołek |
2009.12.10; 10:17:48 |
| to prawda wprowadza piękny nastroj + |
|
|
(298)