pani w zielonej sukience

pani w zielonej sukience brzozo siostro moja w zielonej sukience utul mnie w ramionach zabierz mnie na ręce ukołysz na wietrze jak wizję majową dla nas dziś powietrze stroi nutę nową brzozo panno wierna swojej białej korze pod swoją sukienką chowasz moce tworzeń szelestów na wietrze rozmodlonych ramion siostro w wolnej wierze tyś dla mnie jak anioł . zakwitły róże w moim ogrodzie od krwi nabrzmiałe czerwienią ranią a ciernie stwardły tak jak na mrozie niedoczekany błękitny anioł wchodzą pod skórę i miękną cicho nawet ich czerwień snów nie odstrasza będą mocniejsze gdy przyjdzie zima a róże w bieli staną się twardsze błękitny anioł kupi je wszystkie ciernie zabierze i rzuci w piekło to co dalekie stanie się bliskie w skrzydłach przyniesie prawdziwe piękno . fantasmagorie .

Napisz do autora « poprzedni ( 1322 / 3184) następny » TESSA dodany: 2017-11-27, 11:30:11 typ: inne wyświetleń (158) głosuj (10)

stokrotka33	2017.11.27; 21:50:16
Pięknie. Pozdrawiam Cię ciepło Teresko.

roman	2017.11.27; 19:56:24
pani w zielonej sukience- zaintrygował mnie tytuł i nie zawiodłem się

Markus55	2017.11.27; 15:55:32
o przyrodzie pięknie piszesz-brzoza to siostra:)-drzewa mają swoją duszę-drugi wiersz o różach ładnie napisany-pozdrawiam z uśmiechem:)

lucja.haluch	2017.11.27; 15:49:57
Pięknie piszesz..Pozdrawiam.. z +

wigor	2017.11.27; 13:37:48
Ładnie. Pozdrawiam cieplutko ;-) +

wiewióra	2017.11.27; 13:10:41
bardzo lubię brzozy

Ambrozja	2017.11.27; 12:22:32
No ładnie, ładnie Tereniu. Tylko czytać. Miłego.

Anna z	2017.11.27; 11:47:31
Ty przynosisz piekno swoimi wierszami.pozdrawiam Błękitna