Pan Cogito a Epitafium niepogrzebowe

Pan Cogito a Epitafium niepogrzebowe Zagościł Pan Cogito w miejscu Spojrzał ze smutkiem i zawrócił Do ważnej stronicy w nowej modzie Nie potępiał wyroku Apolla z Olimpu Pogodził się oglądając przez ramię Droga zachwianą w nowym ciele odżyła Znów pokazuje siłę rodząc nowe serca Zachwyca się w półobrocie Radością ostatnich wycieczek Kojarzy przepaść i kielich Bodaj zmienione dalej w ślad róży Szekspira Bez nazwy tą samą opisują sztukę Układa do snu istotę i pomaga czystej myśli Odnalazł się w roli Stańczyka duszy Współczucie kierując na konia historii Ujął już marność swej myśli Zapadł jednak pod koc awangardy krzyku Jednak nie umarł mimo epitafium tłumów Czeka definicji swych snów niezawodnych Ujęcie przyrody przerósł swym słowem Pięknym. Czeka teraz na drugie oblicze To które spojrzy na lustro innymi oczami Zbudzić twarz ognistej pogardy tchórzom I odnalazł już nienadane imię w łacinie W odwrotności hiragany kartezyjskie znaczenie Ergo. Pan Ergo Cogito Uwielbieniu Herberta i jego niezastąpionej pięknej poezji. Pamiętajcie, że myślenie o sobie, swoich uczuciach i świecie a potem przelanie to na papier jest najpiękniejszą z poezji.

Napisz do autora « poprzedni ( 5 / 19) następny » Clavicula dodany: 2016-11-22, 01:33:06 typ: inne wyświetleń (196) głosuj (0)

TESSA	2016.11.22; 06:14:53
"Pamiętajcie, że myślenie o sobie, swoich uczuciach i świecie a potem przelanie to na papier jest najpiękniejszą z poezji." ja to wiem:)