Oswobodzenie światła w tobie

Oswobodzenie światła w tobie Zygmunt Jan Prusiński OSWOBODZENIE ŚWIATŁA W TOBIE Monice Patynie Nie kruszeję o tej porze kiedy widzę ciebie. Subiektywność łączę z jodłami zapach ich wchłaniam na ścieżce. Zadzwonią świty niebieskie w tym miejscu gdzie boso zaznaczysz ślad w rysunkach na kwitnących łąkach. Pośród saren jesteś aniołem nic w tobie złego z kobiety. Dlatego patrzę na ciebie jakbyś była światłem w wierszu. Twoje nagie piękno budzi księżyc. 19.12.2011 - Ustka Poniedziałek 22:27 Wiersz z książki "Roztańczone mgły" autor ZJP http://photos.nasza-klasa.pl/22077582/1029/other/std/8c205956fe.jpeg Muza http://www.pixedelic.com/themes/enfinity/wp-content/uploads/2012/06/shutterstock_59925610.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 1002 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2018-02-05, 07:47:59 typ: miłość wyświetleń (264) głosuj (58)

zygpru1948	2018.02.05; 22:56:45
zygpru1948 2018.02.05; 22:54:20 Umiesz pisać... Pozdrawiam - Zygmunt z Ustki Ale_ja biegnie choć w miejscu stoi wyrywa do przodu a nie rusza blaknie w pyle a się rumieni odrywa od ziemi choć niebo ma u stóp ale_ja i jeszcze kwitną niezapominajki choć tak wiele zapomniała

zygpru1948	2018.02.05; 22:48:46
Ale_ja od autora: Nie wiem - dlaczego znów " tu" jestem, w miejscu, w którym już byłam, ale skoro życie prowadzi mnie dookoła, może nie warto się zatrzymywać ? Może trzeba podążać ? Dziękuję że wróciłaś kobieto dla mnie! Pozdrawiam - Zygmunt

zygpru1948	2018.02.05; 08:49:30
Siostra mgły - Część I Dział: Kultura Temat: Literatura SIOSTRA MGŁY - część pierwsza Zygmunt Jan Prusiński https://www.salon24.pl/u/korespondentwojenny/836264,siostra-mgly-czesc-i#logged ________________________ Zygmunt J. Prusiński - autorski blog na Twitterze @zygmunt_ Piszę książki, z wykształcenia muzyk - pieśniarz, dziennikarz - publicysta https://twitter.com/zygmunt_

zygpru1948

2018.02.05; 08:41:56

Fragment recenzji Czesława Długoszek Szczególne miejsce w antologii "Nie zapytam" zajmują miłosne liryki Zygmunta Prusińskiego i Ewy Prusińskiej-Kolasińskiej. Miłosny dialog ma literacki wzorzec, jest nim historia miłości oficera straży i poety Cyrano de Bergerac do pięknej Roxane. Tak jak w sztuce Edmonda Rostanda świadomość potęgi słowa w grze miłosnej towarzyszy poecie z Ustki i jego Muzie: obsypana wierszami - / każdą literkę w tobie całuję. Jej odpowiedź na poetyckie wyznanie brzmi: szlachetniejesz - / poezją jak impresją / rozjaśniasz / tęskne ściany miłości... Poetycki miłosny flirt opisuje przestrzeń bliskości, prywatną, intymną relację wzbogaconą obrazami natury i odwołaniem do symbolu poezji, wiecznej, zazdrosnej kochanki. Stąd trwożne pytanie: Czy poetę łatwo pokochać? A jeśli to tylko poezja? Dlatego: wypuść wiersze i zobacz - radzi Ewa Prusińska-Kolasińska. Tytuł antologii "Nie zapytam" wobec retorycznego pytania o rolę poety w relacji prywatnej można odczytać szerzej, o rolę poety wobec współczesnej rzeczywistości społecznej. Została ona opisana w wierszach publikowanych w antologii. Poeci tworzą mową wiązaną barwny i wielowymiarowy obraz osobistej, społecznej, kulturowej rzeczywistości ziemi słupskiej, wzbogacając w ten sposób pytanie: czy poetę łatwo pokochać? http://docplayer.pl/6235966-Nie-zapytam-antologia-poezji.html#show_full_text 306 Zygmunt Jan Prusiński ______________________ 307 Zygmunt Jan Prusiński PODEJDĘ BLIŻEJ... Może teraz jest zaproszona przez ulubione drzewa by razem jesień pokochać. Może wysłała telegram żeby przyjechać do niej nawet rowerem Romet mars. Rozpalimy ognisko z chrustu spoczniemy za zakrętem liściastego lasu przy figurce. Poniekąd lubi na mnie patrzeć skrada ze mnie to co ładne - powiada że uśmiech mój... Zapłacisz mi swoją dobrocią. A w nocy odegramy scenę złocistych kochanków! 4.10.2012 - Ustka Czwartek 16:10 305 308 Zygmunt Jan Prusiński OSTATNIA NOC W HOTELU Mogę się pochwalić - przecież to mój wiersz. Było ciemno w pokoju Pod Uśmiechniętym Księżycem na jakiś czas nie było światła. A po co mi prąd - mam swój który iskrzy - proszę dotknij... Uwiodłem cię jak w mozaice kolor przebił słabszy kolor - zatrzymałem się dopiero przy wiatraku. Spocząłem na kamieniu - ktoś mnie wołał. Zbiegły się nocne szepty jakby trwał taniec duchów. Przy tym wiatraku powtórzyłem drgania żółte listki brzozy odmawiały pacierz. Owinęłaś się mnie wężem - splotły się nogi by wzmocnić krzyk wschodzącej kobiety. A rano szukałem twoich ust i piersi... Tylko rama po obrazie została na podłodze jakby spadła z zielonej ściany pokoju. 2.10.2012 - Ustka Wtorek 19:42 306 309 Zygmunt Jan Prusiński SEKRETY ŚWITU W PEWNYM MIEŚCIE Osobno nic nie znaczymy bo ta sumienność męczy rozterki - ale gdy jesteśmy razem siły nabywamy i jakoś inaczej brzmią modlitwy. Korzenie dawno puściły moc swoją na zewnątrz. Wystarczy nam pójść by osty pozdrowić o poranku. Sekrety świtu w mieście powolutku zbliżają nas od września - zaślubiny byś mogła się czuć wreszcie bezpieczna w mym lustrze. 17.6.2013 - Ustka Poniedziałek 18:09 307 310 Zygmunt Jan Prusiński USTKA TO EWA Chciałbym pisać wiersze radosne a o miłości jakże inaczej wznieść się pięknem nie tylko słów przynosić kwiaty które rosną - te specjalne dla ciebie. Raniutko kiedy śpisz biegnę urokliwą drogą nie przeszkadzam ptakom w sadzie tyle się dzieje - maszeruje orszak drzew. Mijam machając ręką chcę zdążyć te róże z wydm - poranny zapach wnieść - otoczyć urokiem kochanka zaszeleścić pocałunkiem. Czy wiesz że dzisiaj jest piątek? 8.8.2014 - Ustka Piątek 11:32 308 311 Zygmunt Jan Prusiński NOCNA PROMENADA W USTCE Przytulam ciebie - zdaje się że idziesz ze mną a oczy lamp widzą jak łamiemy ciszę miłością. I jest w tym coś z muzyki uwieczniam otwarty gest. Trzymasz mnie za rękę bo ręce mają swój język. Odbieram cię nocą wiem gdzie teraz jesteś obsypana wierszami - każdą literkę w tobie całuję. 7.8.2014 - Ustka Czwartek 10:58 309 312 Zygmunt Jan Prusiński JADĘ DO MIELNA Nie tak miało być w planie z wiatrem który zagląda do mojeg okna. Noce ubieram myślami - jesteś w nich taka bliska. Określam się we wzorze absolutnej racji przenoszę zapach twój na osetowe kwiaty. W różu i we fiolecie spijam z ciebie miód poezji chcę zdążyć przed północą określić stan gorączki - zbliżyć nagość. Wiatr się uspokoił - zależność wzrasta wypuszcza następne korzenie. Jutro jadę do Mielna! 2.8.2014 - Ustka Sobota 9:15 310 313 Zygmunt Jan Prusiński ISKRZENIE NAMACALNE W TOBIE Ta dzika namiętność iskrzenie namacalne w tobie odbieram jako nagrodę. Brzegiem morza dotykasz mnie tajemnicze wiry zwiastują przyjęcie przy zachodzie słońca. Oświeca mnie twój urok bosy tyle tych śladów zostawiasz bym mógł po nich iść w dobrym kierunku. Zakochani mają siłę łabędzie patrzą na nas to dobry znak miłości. Kiedyś zamieszkasz tu otworzysz okna i posłuchasz melodii jaką wytwarza morze. Będziesz szczęśliwa - a jagody i borówki będziemy zbierać. Pożywimy się... Jagodowe pocałunki - zostań w nich dłużej. Zostaniesz? 19.6.2013 - Ustka Środa 10:09 311 314 Zygmunt Jan Prusiński DLACZEGO NIE SPOTKALIŚMY SIĘ WCZEŚNIEJ I morze Bałtyk się nie zmienił i rzeki i jeziora, może lasy o wiele liczniejsze w drzewa może pola w innych kolorach, a jednak jesteś tam gdzie cię widzę tak często uwypuklam cię rękami jak jabłko na gałęzi - wiesz że ta jabłoń lubi mnie zawsze się cieszy kiedy przychodzę dotykam ją... Jest tak podobna do ciebie słyszę rzeki piosenkowanie - piszę spiesznie by zapamiętać jej rytm przytul mnie w takiej zwykłej chwili która nie musi być uroczystością, jestem człowiekiem co wierzy w Boga - czy chcesz moją czystość jakbym był więźniem nigdy niezaspokojonym, tyle w tobie kolorów... Dotknij rękę - jest taka przyjazna... Z Bogiem zostanę... to jedyny przyjaciel! Choć Go nie znam... Może raz przy mojej śmierci przyszedł do mnie. 2.5.2014 - Ustka 312 315 Zygmunt Jan Prusiński WZGÓRZA KOLISTYCH CHMUR Chcę pożyć w innych wymiarach. Rozpoczynam wędrówkę - moje mieszkanie jest pałacem zielonym niczym wolny las. Nad podziw o tym szeptają wróble to moi skrzydlaci przyjaciele. Zapisuję wymiary miłości... Opisuję wedle pory zasłużonych barw na moim oknie w sypialni tyle jest zatrzymanych myśli. Dotykam twoich nóg w czasie deszczu. Staram się nadać właściwy rytm kochania - spiętrza się skalisty wiatr naciąga burza od południa. Ale to nic - ale to nic wszystko dopiero przed nami. Zachód słońca zostanie na kolacji. 7.9.2012 - Ustka 313 316 Zygmunt Jan Prusiński GOŃ PTASZYNO, TYLKO NA STOPY UWAŻAJ Jej stopy idą do mnie wciąż nawet gdyby to był inny kierunek gdyby i zabłądziła to wiem że te stopy idą gdzie jestem. Zamienię likier leśny był smakował z owoców. Powtarzam sobie by spamiętać wiersze jej na pamięć. Iloraz mój nie zawsze zgadza się... Okoliczne szczebioty i akcent wydłużony jak głód lotu dmuchawca. - Jak mam zachować miłe chwile obopólnej fasady uroku zatrzymane w gałęziach sosen? Żywiczna eskapada spływa po korze. Przygotowuję następne miesiące by spędzić z nią w książkach. Bo tylko to nam zostało ten piaszczysty kierunek drogi. 1.9.2014 - Ustka 314 317 Zygmunt Jan Prusiński WRZEŚNIOWE LATO W USTCE Nie omieszkam się wykąpać w morzu plaże wyludnione - ciszę przytulę może napiszę wiersz o marmoladzie ale nie o miłości - przestałem wierzyć. Kobieta jest dobra na rysunku ma skrzydła ptaka i nie ma zębów czasem coś powie sensownego nie włóczy się po zakamarkach. Wacek miał żonę ale piła uczyła w szkole w Puławach polonistka niczego sobie jak zaśpiewała ubogim głosem to ptaki nie wracały do gniazda. Szwenda tu się taka jedna zaczepia rybaków by wypić piwo sakralny napój by potem szczać w zaroślach i na dodatek przeklinać na biedne pokrzywy. Folklor ulicy tudzież stary dąb a na nim gołębie dzikie moje sąsiedztwo i stado wróbli nie wspomnę o mewach - to moi jedyni przyjaciele. Jutro w morzu się wykąpię zmyję czas który minął - i wiara znikła że nic nie jest szczególnego prócz krzyku. A gitara nadal milczy w kącie przejechała ze mną pół Europy zacna i taka wierna jak nikt - nie mam sposobu na zmiany. 3.9.2014 - Ustka 315 ______________________________