|
ostatni akt
ostatni akt |
miłość i wiara to wielkość jedna
bo w niej się mieści duszy natchnienie
pragnącej kroczyć drogą do piękna
wśród dni zwyczajnych być uniesieniem
ponad szarością tego co dręczy
obraz powszedni kadrów przemocą
miłość i wiara lśnią blaskiem tęczy
są drogą mleczną w ciemności nocy
wciąż je w jedności trzymać próbuję
mimo przemocy poczętej z życia
nadal do przodu drogę toruję
rymem tak prostym jak chwila bycia
w kolebce czasu nad gwałtem świata
kiedy przymykam oczy zmęczone
rozpatrywaniem ludzkich dramatów
splecionych w jeden odwieczny płomień
tłamszenia piękna tej prostej sztuki
chociaż została na zawsze dana
by miłość z wiarą stała się ludzkim
obrazem w którym umiera dramat |
|
dzień dobry Zacisze. |
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 zyka |
2021.10.23; 20:47:50 |
| Podoba mi się. Szczery od serca . Pozdrawiam. |
| kmalenka8 |
2021.10.23; 13:00:42 |
| Zaczytana w dobre treści wiersza pozdrawiam Tereniu serdecznie ;)) ♥ |
| Wojciech M |
2021.10.23; 11:16:37 |
Z klasą i pięknie
Dzień dobry Tesso |
| Anna z |
2021.10.23; 10:35:40 |
| Dzień dobry Niebieska,śliczny wiersz ❤️ |
|
|
(420)