|
Ołowiana zima
Ołowiana zima |
Z ołowianych chmur
Pada śnieg
Śnieg ołowiany
Z karabinowych luf
Pada grad
Kul ołowianych
Strzela brat do brata
Ołów serce grzeje
Skąd przyszła
Ta zima?
Która krwią się leje
Co zabarwia śnieg
Życiodajnym płynem
Umarła nadzieja
I wolność nie żyje
Płacze z żalu matka
Tuląc ciało syna
Czy kiedyś odejdzie
Ołowiana zima? |
|
Wiersz dedykuję, wiadomej rocznicy. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
jaca |
2018.12.13; 22:20:54 |
Bardzo mocny i piękny przekaz ! Zapytanie kończące utwór, prawdą przeraża. Dziękuję za Twoje słowa. Pozdrawiam serdecznie. + |
bordoblues |
2018.12.13; 20:38:33 |
ołowiane chmury, ołowiana zima - ciekawą metaforę znalazłeś.
pozdrawiam :) |
roman |
2018.12.13; 17:55:59 |
Dobrze, że przypomniałeś + |
TESSA |
2018.12.13; 12:37:36 |
Tomku. kłaniam się . |
Stan21 |
2018.12.13; 12:28:57 |
Dobry wiersz. Trzeba pamiętać. Oby nie musiało już tak być. Pozdrawiam. + |
niteczka |
2018.12.13; 10:39:37 |
wzruszyłeś
piękny wiersz
pozdrawiam serdecznie:) |
kosta.woj |
2018.12.13; 10:27:57 |
Ad wocem politycy mieszają narody dostają
A że brat do brata strzela tą specyfikę zawdzięczamy zaborcom którzy nas do tego zmuszali nawet w1971czy 1981 to ciągle zaborcy a dziś na pasku Niemiec i Rosji chetnie by naród na ulicach widzieli |
kosta.woj |
2018.12.13; 10:21:33 |
Czy odejdzie ołowiana zima
wypada spytać Trampa,Putina
i jeszcze paru co to ofiarę owej
udając udatnie zdobyła przylność głowę
niemiec |
fenixferrum |
2018.12.13; 10:05:36 |
Piękny wiersz!
Pozdrawiam i dziękuję.
p.s. Miałem wtedy pierwsza zmianę , blondynki na nas czekały i tanki z żubrem |
wiewióra |
2018.12.13; 09:35:23 |
To o stanie wojennym .Należy pamiętać |
|
|