|
Ogród ciszy (pantum)
Ogród ciszy (pantum) |
W ogrodzie ciszy zwykłej prozy
poezja wkłada szpilki wierszom
tak, by namiastkę nieba stworzyć,
dając wytchnienie duszom, sercom.
Poezja wkłada szpilki wierszom,
czasem w sandałach goni lato,
dając wytchnienie duszom, sercom,
usiądź w ogrodzie, myśli zatop.
Czasem w sandałach goni lato,
potem w kaloszach chowa jesień,
usiądź w ogrodzie, myśli zatop,
bo pięknem słowa sens uniesie.
Potem w kaloszach chowa jesień,
nim zima przyjdzie znów w kozakach,
bo pięknem słowa sens uniesie,
tiulową suknią wers oplata.
Nim zima przyjdzie znów w kozakach
zatrać się w morzu lekkiej frazy,
tiulową suknią wers oplata,
poezja lubi przecież marzyć.
Zatrać się w morzu lekkiej frazy
tak, by namiastkę nieba stworzyć,
poezja lubi przecież marzyć
w ogrodzie ciszy zwykłej prozy.
14.10.2021 |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 nieprzysposobiona |
2022.02.08; 07:54:56 |
| niezmiennie podziwiam Twój talent Anetko - Gosia. |
| lucja.haluch |
2022.02.07; 23:28:43 |
Pięknie...Plus+
Pozdrawiam cieplutko... |
|
|
(320)