Odczytuję właściwości powszechne

Odczytuję właściwości powszechne Zygmunt Jan Prusiński ODCZYTUJĘ WŁAŚCIWOŚCI POWSZECHNE Który to już październik po moich głośnych urodzinach kiedy to czyniłem zaproszenia dla gości by w trakcie splendoru wykazać się śpiewem akompaniując na gitarze autorskie piosenki. Dziś te ballady wyschnięte jak stara kora na drzewie niczym ukryta wstydzi się swego wyglądu zapomniana - nawet wiatr opuszcza jej miejsce a ptaki leśne nie budują gniazd. Spotkałaś mnie Panno M. jakby w innej epoce zupełnie niepodobnej do tamtej w aspektach muzycznego polotu i z czupryną - i jakbym miał zupełnie inny uśmiech. Tylko te oczy niebieskie rozpędzone w wierszach wschodu skradają twój nagi obraz w łóżku gdzie mogę sobie pozwolić na utajony artyzm ze swej strony. Na tych urodzinach dwa dni temu nie miałem publiczności by wykazać co w piosenkach pisałem w ubiegłym wieku - szeleściła wtedy młodość w akcentach o kraju w którym przyszedłem na świat. 2.10.2016 - Ustka Niedziela 09:21 Wiersz z książki "Sen jabłoni"... autor ZJP https://fotek.pl/upload/d/o145595-d.jpg Margot Bene https://fotek.pl/upload/d/o145661-d.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 735 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2016-10-04, 00:06:56 typ: przyroda wyświetleń (306) głosuj (60)

zygpru1948

2016.10.04; 20:46:04

Ten poeta pisze wiersze bez tytułu... Grzegorz Perkowski Przytwierdzony do ziemi często składam obietnice bez pokrycia obejść wiatr w oczy to niebezpieczne Często wspominam wysokość wyobrażenie wywiało z głowy nie bez przyczyny W oczach mam wspomnienie ojca pochylony nad stołem z namaszczeniem skręca papierosa potem zapala wieczór w oknie którego nikt nie może domyć Po drugiej stronie bluszcz bije brawo w jesiennym tańcu Pamiętam zaśpiew przyjaciela Wtedy nie przyszedł na dyskotekę zmieniał światy i systemy wartości Kiedyś powiedział mi że miłość to nie skarb uczciwie znaleziony lecz wymagalna cena za klarowany łyk powietrza Jemu zastygło w gardle Teraz uczy się w niebieskiej rocie na wyższym piętrze...

zygpru1948

2016.10.04; 20:44:13

Ten poeta pisze wiersze bez tytułu... Grzegorz Perkowski Kiedy byłem dzieckiem każda zabawka objawiała się miłością Rozmawiała ze mną nadawała nowy sens czasowi bez odpoczynku trwała zachłanna gra w życie Tymczasem za drzwiami już poświata ciemności niepoznana ale bezwzględna po niej już tylko noc Obłaskawiony smugą bólu i cierpienia wiem wszystko symbioza trwa myli czasy ludzi i uwagę roztrwoniłem w pędzie wielowymiarowym nie mogę znieść sensu pojednania świadomości z prawdą pomimo wielkiej namiętności do poznawania drżę wyczuwam wciąż nowe wnyki na wybranej drodze lecz nie rozkładam palącego lęku na poboczach Po co mówić do pustej twarzy o istocie Wszystko zapisuję palcem na rozpostartym morzu w miejscu gdzie słońce wygasza barwę porannej zorzy bo nie potrafię wołać z przerażenia tak wymownie by ptaki rozbierały się z piór W poczekalni tłum ludzi których dopiero poznam i tych nieświadomych posiadania biletu w jedną stronę w źrenicach układam bukiet jesiennych promieni zdobię zdrowaśkami może nie będę wyjęty spod prawa w następnym rozdziale Księgi

zygpru1948

2016.10.04; 20:41:23

Ten poeta pisze wiersze bez tytułu... Grzegorz Perkowski Dom może być w nas gdzieś po drodze do nieba na schodach nocy które kradną zmysły wędrujemy kołysanką nienasyconych serc co śpiewają pieśń zakochanych po uszy czystą bajką Gdzieś po drodze do nieba ludzie dotykają się po to aby móc tęsknić za sobą w chwilach zniknięć i nie obchodzi mnie wcale czego chcą inni lukrecjowy raj poetów to nasze królestwo na dobranoc wiara w nieznane nawet wtedy kiedy stajemy się znakami zapytania Gdzieś po drodze do nieba posadzimy własne kolory stworzymy tulipany na majówce baśnią z tysiąca i jednej rodziny pieczętując siebie nawzajem niepokonani słowami bez rozmów o niczym aby w ciszy czasu zwątpienia wśród kochanków nigdy nie nastała nuda Gdzieś po drodze do nieba błękitem będę cię wspierał a ty mną oddychaj i niech drga powietrze Gdzieś po drodze do nieba...

zygpru1948

2016.10.04; 19:44:56

[cytat Aleksandra Bis (Muniowska)] Witam Pana. Przeczytałam Pana wiersz "Październikowy erotyk" umieszczony na profilu Grzegorza Perkowskiego i stwierdzam, że ma Pan talent. A znam się na Poezji, choć sama nie piszę wierszy. Z wykształcenia i zamiłowania jestem polonistką, więc się trochę oczytałam... Chętnie przeczytałabym jeszcze jakieś Pana utwory... Pozdrawiam. Aleksandra Bis 3.10.2016 - 20:01

zeska winij	2016.10.04; 13:02:26
jakoś to, co było i to, co będzie (nie wiedzieć czemu) zawsze jest lepsze od tego, co jest teraz :)

zygpru1948	2016.10.04; 10:28:40
korekta... że jest taki bardzo magnetyzujący sferę kobiecej jaźni.

zygpru1948	2016.10.04; 10:27:23
Dziękuję Ambrozjo i Rysiu za życzenia urodzinowe! Pozdrawiam

Ambrozja	2016.10.04; 10:17:51
Spóźnione ale pod dyktando serca. Najlepszego. +

sylen	2016.10.04; 05:57:22
Pięknie Zyguś opisałeś emocje związane z urodzinami.☺plus Wybacz, że spóźnione, ale za to bardzo szczere życzenia urodzinowe, wypiję za twoje zdrówko☺

fred	2016.10.04; 00:22:31
... a fred odczytuje wiersz... bardzo mi nastroił wieczór/noc... i moje głośne urodziny to październik... i autorskie śpiewogry... i te oczy... co chciałem im powiedzieć nie ma znaczenia... liczą się w końcu tylko metafory... i tylko dla nas... pozdrawiam+

zygpru1948

2016.10.04; 00:09:33

Dziennik pisarza Karola Zielińskiego z Krakowa 03.11.2011 00:28 @Anakonda Miałem się nie odzywać, bo mam dużo roboty, a i moja osoba jest dla Pani obmierzła (nie wiem czemu), ale gdy rzuciłem okiem na filmiki, które tu Pani nadsyła (razem z panią Mar), to coś mnie chwyciło za serce. Przecież wy, proste dziołchy, jesteście spragnione miłości jak kania dżdżu. I co więcej, tak to przeczuwam, wasi życiowi partnerzy, o których mówicie, że są cudowni, to w istocie niedołęgi, dać wam tego nie mogą, co byście chciały (zawsze tak jest) od facetów, z którymi można pójść na całość. (Ja np. zostawiłem dom, mieszkanie i dorobek, żeby pójść za kobietą, która mnie "schwyciła za rozporek" (przenośnia), a ponieważ była zdzira, zapłaciłem drugi raz wygórowaną cenę (ale nie żałuje, bo facet nie może inaczej)! Tylko żuczki gnojarze i sknery zbieracze, nie odważą się pójść z kobietą, którą pokochają (ślepo!), tracąc dotychczasowy dorobek. Wy Polskie dziołchy chcecie flirtować z prawdziwymi facetami a lądujecie w ramionach jakichś rzezimieszków z pruszkowskiej mafii, którzy was leją po gębie. Pragniecie flirtu i tanga w ramionach facetów a'la Banderas, ale pod względem mentalnym zostajecie daleko w tyle za kobietą zachodnioeuropejską i latynoską (przybyłą do Ameryki z Europy!), która język miłosnego flirtu ma w małym palcu. Niech się Pani nie wydaje, że Pani język, nadaje się do pobudzania ekstaz flirtowych (nie barchaniasto-polsko-patriotyczno-katolicko-miłosnych, którym faszerują was twórcy filmów w rodzaju "Bitwy Warszawskiej") podobnych tym latynoskom, które występują na filmach z Banderasem. Pani Jolu, flirt na tym blogu jest możliwy, ale nie tym językiem, który preferuje Pani (i nie tym językiem którym posługuję się ja, w odpowiedzi na język Pani). Jakimże językiem mam reagować na Pani dziewiętnastowieczną parafiańszczyznę, jak nie kpiną i rubasznym przerysowanym żartem. Ale Pani i tak prezentuje się in plus na tle pozostałych występujących w internecie kobiet (babonów, przeczulonych na tle swej otyłej ważności). Pani Jolu, powtarzam, atmosfera i zabawa nowoczesnego flirtu jest możliwa, ale należy popracować nad stylem, "manierami" i znaleźć język aluzji i niedomówień, a w tym Pani ma braki. Albo kawa na ławę, albo udawanie prawiczki. Przecież nikt nie każe odchodzić Pani od swego starego! A niechże on dalej Panią po bożemu kocha! A Pani niech tańczy surfem (pamięta Pani surfa?) nowoczesnych niedomówień, a może się wtedy kiedyś spotkamy w połowie drogi między Warszawą a Krakowem, a może u mnie na hacjendzie? (Widzi Pani, już jest początek flirtu! To łatwe! Ja wcale nie jestem łysym, otyłym, zakompleksionym kurduplem. A zazdrośników nie żółć zaleje! Popijam teraz koniak! Pani zdrowie! To samo się tyczy pana Zygmunta, który o języku nowoczesnej miłości i flirtu, nie ma zielonego pojęcia. Niech mu się nie wydaje, że jest taki bardzo megnetyzujący sferę kobiecej jaźni. Niech zmieni styl i narzędzie bo przypomina z radłem bogoojczyźnianych pojęć (pierożków i pocałunków na pępuszku!) lnianowłosego, piastowskiego oracza. A już zupełnie nie rozumiem tych idiotów, którzy wiersz pana Zygmunta, pt. "Stany taneczne zwilgotniałe", umieścili w treściach ukrytych. Czy tam pracują jacyś przewrażliwieni i niedouczeni gówniarze? Oni o kulturze nie mają pojęcia! Oni ten tzw. "salon" kompromitują. - Igorze Janke, czy ty tego nie widzisz, że masz durnych pracowników? Sam rżniesz światowca, a w twojej firmie ciemnogród. Pozdro. Zygmunt Jan Prusiński Kobieta i rosa... ________________________