|
O sobie samej
O sobie samej |
W pogoni za szczęściem
Zgubiłam swą dumę
Zapomnieć o Tobie
Nie mogę, nie umiem
Wiatr dmuchał mi w oczy
I piaskiem mnie sypał
I chyba przy okazji
Rozum mi zrypał
Coś się stało ze mną
Czego pojąć nie umiem
Nie słucham dobrych rad
Bo ich nie rozumiem
Jaka miłość jest ślepa
Wiedzą tylko zakochani
Lecz Ci, którzy myślą
Nie są przegrani
A ja tak zwyczajnie
Głowę straciłam
Potykałam się wiele razy
Aż się przewróciłam
Kto mi pomoże
Kto poda mi rękę
I kto potrafi
Przerwać moją mękę? |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TESSA |
2015.08.03; 06:12:39 |
cóż mogę powiedzieć: czasami to jest niewykonalne i możemy się tak podnosić nieskończoną ilość razy, do następnego upadku. |
Ulitka |
2015.08.02; 20:40:33 |
Sama musisz się wyrwać z tej matni a najlepszy sposób na to jest nowa miłość + |
pawwis |
2015.08.02; 14:25:55 |
Ładny wiersz :)+
Pozdrawiam serdecznie |
tomekwasilewski |
2015.08.02; 13:56:44 |
Zacisze ci pomoże Bello
Fajna satyra
Pozdrawiam:-) |
|
|