|
niepokój...
niepokój... |
kiedy wiara marzenia niosła
te intensywne namiętne
świat się do mnie uśmiechał
serce śpiewało poezję
dziś jakby zaszło słońce
niepokój w duszę się wdziera
poezja powoli milknie
zadrżało niepewne serce
tyle znów pytań we mnie
tak wiele wątpliwości
czy cisza po raz kolejny
chce przeznaczenie oślepić
czy tak spokojnie bez słowa
przejdziemy obok siebie
nie damy szansy miłości
swojej melodii zaśpiewać
zostań już w moim świecie
w którym marzeń nie trzeba
posłuchaj razem ze mną
jak cichutko śnią drzewa |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Gladius |
2013.04.20; 20:15:17 |
Bardzo ładny wiersz:) Pozdrawiam+ |
Ulitka |
2013.04.20; 13:55:24 |
Bardzo ładny wynikający z głębszych potrzeb + |
roman |
2013.04.20; 11:44:52 |
ładny ten Twój niepokój, + |
Super-Tango |
2013.04.20; 08:22:07 |
Piękny, obrazowy, urzekający wiersz z natury i uczucia miłości+)
Pozdrawiam serdecznie |
|
|