|
nieobecność
nieobecność |
dom zimny choć grzeje kaloryfer
los smutny mimo że uśmiech na ustach
martwe stały się słowa
żyjemy obok nie patrząc sobie w oczy
krainy pokoi dzielą rzeki i morza
złowrogie gòry strzegą granic
wiecznie zabiegani przemykany obok
osobno jadamy kolację
czas goni i od siebie oddala
może na wieczność
wygasłe oczy wpatrują się w serial
fabuła sączy się z monitora
zalewa salon niczym plaga
i żyje z nami jakby zamiast
tak łatwiej jest
niby obecni
niby razem
znòw pòźno wracamy z pracy
często nie w pełni myślami
jak było w szkole
znowu dobrze
czas spać
a więc dobranoc |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wigor |
2020.03.15; 14:18:24 |
Oczy wszystkich wlepione w komórki, smartfony, komputery, monitory....
Ludzie się od siebie oddalają. Pozdrawiam serdecznie ;0 + |
lucja.haluch |
2020.03.15; 14:13:04 |
Obok siebie, warto spojrzeć w oczy,
porozmawiać, niech wróci codzienny
serial dwóch serc...Plus+
Pozdrawiam serdecznie, udanej niedzieli... |
Wojciech M |
2020.03.15; 13:48:45 |
Tak jest kiedy brak bliskości + |
Witold |
2020.03.15; 12:31:07 |
Bardzo słuszna uwaga. + |
jaro |
2020.03.15; 12:30:41 |
Więźniowie mimo woli w sobie ... |
|
|