|
nie wiem
nie wiem |
nazywam się no właśnie
nie wiem
trzy imiona
nazwiska dwa nawet przydomek
jedno po mężu pewne
wieleńszczyzna ma żyzne ziemie
Wilno z rzeką Wilią
bohaterką wieszcza
zostałam przez przypadek
może to miłość do ojcowizny
na wzgórzu szczątki zwane
zabytkiem dzisiaj
nie zdążył wyspowiadać siebie
zatrzymał wszystko
przyczyn jest wiele
zbyt wiele
żeby zrozumieć milczenie
tajemnica przykryta pamięcią
z kwiatów
jeszcze płonie znicz
mieszanych wspomnień |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Venus |
2010.09.28; 15:41:41 |
bdb. wiersz, czyta się.:)
Pozdrawiam:) |
stanislawa |
2010.09.28; 14:53:27 |
jeszcze płonie znicz mieszanych wspomnień...i bedzie plonal az do konca ,w twoich wierszach jest jakas prawda o czlowieku dlatego nie interesuja mnie dyskusje na temat formy i zapisu interesuje mnie tresc plus |
wiermal |
2010.09.28; 14:27:23 |
Zostawiam...+... i pozdrawiam. |
GAJA |
2010.09.28; 12:00:02 |
:)))))))))))))+++++++++ |
ZENCI |
2010.09.28; 06:31:36 |
Piękny wiersz szukający swoich korzeni, Grażynko!+. |
grazyna |
2010.09.28; 00:57:16 |
wiem bo jestem / byłam piękna / teraz jestem tylko ładna :))))))), trochę mnie uświadomiono, |
|
|