Nie tak...

Nie tak... na jakich fundamentach cegiełka po cegle budowałam pomnik który oprze się największym kataklizmom życia jak ślepiec po omacku jak dziecko bezkrytycznie dekorowałam marzeniami malowałam wszystkimi odcieniami tęczy przez zasłony z mgły nie zauważyłam jak kruche dzieło stworzyłam wyidealizowane zimne jak stal oplecione bluszczem beznadziei tuż za rogiem jest inny świat. czy jestem na tyle silna by posłać to dzieło do diabła ?

Napisz do autora « poprzedni ( 7 / 155) następny » anuszka62 dodany: 2019-08-31, 06:50:09 typ: życie wyświetleń (113) głosuj (6)

szept9	2019.10.31; 15:24:04
a za murem pachnie czeremcha wiosna dotyka zwiewnie

kosta.woj	2019.08.31; 22:16:45
poooooszedł

niteczka	2019.08.31; 08:39:23
Czasem trzeba Bo ciężko żyć w ułudzie Pozdrawiam nadmorsko :)

Katarzyna K.	2019.08.31; 08:35:15
Pozdrawiam serdecznie +

adambielicz	2019.08.31; 08:07:49
ludzie jako niedoskonali budują jak umieją a przeciez ciągle mali

kosta.woj	2019.08.31; 07:44:33
twórcę tak jak matkę zawsze boli rozstanie

Wojciech M	2019.08.31; 07:03:52
Budowałaś marzeniami, realia to zweryfikują Pozdrawiam serdecznie +

Erwin	2019.08.31; 06:53:32
Jesteś na tyle silna by zbudować drugi dom. Za rogiem. Plus PZDR