|
Nie pytaj
Nie pytaj |
Nie pytaj mnie jak żyję, bo powiem „co za życie?”.
Odleciały marzenia, we mgle zniknął horyzont.
Dawno się otrząsnąłem po chwilowym zachwycie,
i jeszcze tylko resztki sumienia trochę gryzą.
A tak patrzyłem w przyszłość jak wielu innych ludzi,
że zaraz, za zakrętem, że jeszcze parę kroków.
Dziś zostało mi tylko z dawnym żalem się budzić.
Dzień do dnia jest podobny. Rok podobny do roku.
Dawny uśmiech wyciągam z szuflady w starej szafie,
na twarz szarą przyklejam ażeby wyjść po mleko.
Tego ognia co kiedyś wykrzesać nie potrafię.
Niby było tak blisko, a znów jest tak daleko.
Ale kocham, bo jakże nazwać to co mnie trzyma
w kraju, w którym się życie kręci tak jak po secie.
Czekam na swoją wiosnę, czekam aż minie zima,
bo tu mam swoje miejsce. Nie szukam go po świecie. |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 szogunka |
2015.06.29; 22:17:28 |
| Taka osobista refleksja, emocje przelane w słowa. Czekaj na tę "swoją" wiosenkę, wytrwałości :) |
| pawwis |
2015.06.29; 17:27:10 |
Ciekawy :)+
Pozdrawiam serdecznie |
| sylen |
2015.06.29; 11:35:48 |
| Polska to piękny kraj i tu moje miejsce. Świetny patriotyczny wiersz☺ plus |
| TESSA |
2015.06.29; 09:54:30 |
| nie pytam...trwam! |
| wigor |
2015.06.29; 08:25:00 |
| Dobry, patriotyczny wiersz. PLUS z pozdrowieniami ;-) |
| Miro |
2015.06.29; 07:28:03 |
Witaj henhotlew.
Obawiam się, że się nie doczekasz. Kraj zszedł całkowicie na psy. Oby Twój wiersz był proroctwem...
Pozdrawiam ciepło. |
|
|
(460)