|
Nie proszę
Nie proszę |
zło jakie wyrządzam samej sobie
powoduje, że się rozpadam
powoli kruszeję poddana korozji
nie wiem dlaczego niszczę uśmiech
powoli przestaje być szczery
stając się pięknym zjawiskiem na pokaz
zatapiam się w żalu
pozwalam mu się wcisnąć w oczy
by sącząc się w ciszy
przesiąknął ubranie
czuję się ciężka
dziwnie odarta
z uskrzydlonego szczęścia
i tak potwornie samotna...
wiem, że gdy tylko poproszę
zaraz będziesz obok
tuląc w ramionach roztrzęsione ciało
poczuję Twoje ciepło i słodki zapach
znów przypięłabym skrzydła
milczę jednak
poddana korozji |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
EnigmatycznyDuszek |
2009.02.18; 22:13:01 |
smutny , ale zrozumiałam jego sens po rozmowie z Toba gdyby nie ona raczej bym nie zrozumiała. |
Paulina1994 |
2009.02.17; 17:05:45 |
"czuję się ciężka
dziwnie odarta
z uskrzydlonego szczęścia" zauroczył mnie ten fragment :) Wadera ! jak zwykle najlepsza poetka i śliczny wiersz! oddaje głos:) bo Twoje wiersze mnie czarują:) i mogę je czytać ciągle:) |
♥Assandi♥ |
2009.02.16; 16:58:22 |
O mrocznym odcieniu, ale jest w nim dużo niespełnienia, tęsknoty za czymś czego brak, pozdrawiam.:) |
|
|