|
Nadal tu jesteś
Nadal tu jesteś |
Park zakochanych, i sierpień na ławkach...
a ja na tych klonach wspomnienia wieszam,
przez tę aleję jest przejść mi niełatwo,
idąc nieświadom zawsze przyspieszam.
Smak twój na ustach, nadal pulsuje
Zapach twój w myślach także pozostał
choć bardzo chciałbym -nie wymazuję
i chociaż boli... to moja chłosta.
Przysiądę tutaj, w myśli znów wskoczę,
gdzie wraz z makijażem jadłem twe piękno
i nasze palce platały warkocze,
a głos z wnętrza ciebie głuchł we mnie jękiem.
Z gałęzi klonów zbieram wspomnienia,
W głowie mam nadal jęk co mnie kręcił,
Choć tędy przyspieszam, to nic nie zmienia,
bo nie chcę wymazać ciebie z pamięci.
Wiedząc, że nigdy nie wróci ten sierpień
i strasznie bolą z tej ławki wspomnienia,
to najpiękniejsze ze wszystkich cierpień,
jest cierpieć tobą w złudnych marzeniach... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
fenixferrum |
2019.01.24; 01:36:31 |
Też nie przejdę obojętnie , jest piękny
Pozdrawiam Mirek |
lucja.haluch |
2019.01.23; 20:47:25 |
Jak pięknie wspominasz...az poczułam to w sercu...Plus+
Pozdrawiam cieplutko... |
Bezsenność |
2019.01.23; 20:13:05 |
Aż dziwne że tak piękny wiersz ma tylko jeden głos |
kosta.woj |
2019.01.23; 17:47:28 |
a sam wiersz piękny |
kosta.woj |
2019.01.23; 17:46:13 |
i ciesz się bo wspomnienia w miłość
to czasem jedyne z niej radości |
|
|