na przekór smutkom (jest taki czas)...

na przekór smutkom (jest taki czas)... Nie wiem jak myśli zebrać i której dać prym co przewodzi, czuć powinienem sentyment, a czuję - że coś minęło i jeszcze odchodzi... I wcale nie chcę godzić na taką naturę rzeczy, wszystko jawne i zgodne a jednak coś przeczy... Bo serce jest głupie! - nie zna co to rozsądek i miara i ono wciąż mi coś bredzi - że wiara i wiara i wiara... Jak wierzyć? - pytam - kiej już nic nie wróci, li tylko sumienia wyrzuty! A ono (jak mantrę) - że wiara, że miłość i luty!... Więc ja je skarcę! odburknę - że głupie! i bez złudzenia niech tylko krew tłoczy, pomne na wieki, że nikt już tak jak Ty go nie zauroczy... I wybacz, że poruszam, że wstydu nie szczędzę sobie, ale ono nawet bez NAS - bije razem z Twoim, dla Ciebie, ku Tobie... I chociaż jeśli nigdy już los okrutny nie zmieni wyroku, moje zawsze będzie Twojemu - dotrzymywało kroku... 14.02.2013. A, TAKI LEKKI...BEZ GŁĘBSZEJ WYMOWY... NIE PLUSUJCIE

Napisz do autora « poprzedni ( 13 / 52) następny » Adam Badeusz dodany: 2013-02-14, 20:53:30 typ: tęsknota wyświetleń (727) głosuj (9)

Nadia	2013.02.14; 22:57:11
A ja po prostu życzę tego kochania z wzajemnoscią:) Wiersz mi się podoba:)

roman	2013.02.14; 22:00:48
piękny wiersz, trudno zaplusowałem :)

Ulitka	2013.02.14; 21:43:18
Subtelny piękny wiersz+

Super-Tango	2013.02.14; 21:19:06
Jak mam na taki taki wiersz, nie zagłosować. Jest super. Pięknie i urzekająco go napisałeś. Jestem pod wrażeniem... Pozdrawiam serdecznie+)

babajaga	2013.02.14; 21:06:04
lekko i zgrabnie - ładnie..:)