Myśląc o Bogu

Myśląc o Bogu Czym różny człowiek od zwierzęcia ? Myślą o Stwórcy - Iskrą Bożą ! Czasami szatan - złem zniechęca Do Boga -złudy szczęścia - tworząc. Złudy, że człowiek - świata panem, Że Prawa Zwierząt - jak człowieka, Że tu na ziemi - rządzi "money", Ze cię po śmierci nic nie czeka. Ze dobro i zło - to pojęcia, Które ustala się w urzędach I w paragrafach - jak zaklęcia Władzy - co nie wie nic o błędach. Co nic o Bogu nie chce wiedzieć: O prawdzie, fałszu, piekle, niebie. Prawa fizyki, biologii, Że to się wzięły same z siebie. Tak głupi ludzie myślą: wiara W Boga - najgorszym jest z ich wrogów. Walczą o swoje "bara-bara", Miast uznać nicość swą - przy Bogu. Wszystkim ! - Myślącym !

Napisz do autora « poprzedni ( 8 / 408) następny » wikat dodany: 2012-09-15, 10:20:49 typ: wiara wyświetleń (503) głosuj (76)

Gladius	2012.09.15; 17:49:26
Bardzo dobry wiersz:) Pozdrawiam+

wigor

2012.09.15; 15:24:24

Z tymi zwierzętami to coś nie tak wyszło. Już św. Franciszek z Asyżu mówił o zwierzętach: nasi bracia mniejsi. Żyją, czują, oddychają, cierpię, myślą, uczą się. Powiecie to tresura. Czy uczenie się dziecka to nie jest swoista tresura? "Głupi ludzie myślą: wiara w Boga - najgorszym jest z ich wrogów." Mniemam, że takich ludzi nie ma. Oni nie wierzą tylko w to co głoszą liczne religie. Mają swojego Boga, którego nazywają: losem, przeznaczeniem, Stwórcą, Wyższą Siłą, Panem, Kreatorem, itp. Często znają lepiej Biblię od wierzących lecz nie godzą się na wypaczanie i zmienianie Jej treści przez religie. Za poruszenie ciekawego tematu duży PLUS z serdecznymi ozdrowieniami :))

Siostrzyczka	2012.09.15; 13:27:44
dziękuję :)

Przechodzień	2012.09.15; 12:43:58
{:-)++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Super-Tango

2012.09.15; 10:24:46

'Zaw­sze trze­ba po­dej­mo­wać ry­zyko. Tyl­ko wte­dy uda nam się pojąć, jak wiel­kim cu­dem jest życie, gdy będziemy go­towi przyjąć nies­podzian­ki, ja­kie niesie nam los. Bo­wiem każde­go dnia wraz z dob­rodziej­stwa­mi słońca Bóg ob­darza nas chwilą, która jest w sta­nie zmienić to wszys­tko, co jest przyczyną naszych nie­szczęść. I każde­go dnia uda­jemy, że nie dos­trze­gamy tej chwi­li, że ona wca­le nie is­tnieje. Wma­wiamy so­bie z upo­rem, że dzień dzi­siej­szy po­dob­ny jest do wczo­raj­sze­go i do te­go, co ma do­piero na­dejść. Ale człowiek uważny na dzień, w którym żyje, bez tru­du od­kry­wa ma­giczną chwilę. Może być ona uk­ry­ta w tej po­ran­nej porze, kiedy przekręca­my klucz w zam­ku, w przes­trze­ni ciszy, która za­pada po wie­czerzy, w ty­siącach i jed­nej rzeczy, które wy­daja się nam ta­kie sa­me. Ten mo­ment is­tnieje nap­rawdę, to chwi­la, w której spływa na nas cała siła gwiazd i poz­wa­la nam czy­nić cu­da. Tyl­ko niekiedy szczęście by­wa da­rem, naj­częściej trze­ba o nie wal­czyć. Ma­giczna chwi­la dnia po­maga nam do­kony­wać zmian, spra­wia, iż rusza­my na poszu­kiwa­nie naszych marzeń. I choć przyj­dzie nam cier­pieć, choć po­jawią się trud­ności, to wszys­tko jest jed­nak ulot­ne i nie po­zos­ta­wi po so­bie śla­du, a z cza­sem będziemy mog­li spoj­rzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych. Biada te­mu, kto nie podjął ry­zyka. Co praw­da nie zaz­na nig­dy sma­ku roz­cza­rowań i ut­ra­conych złudzeń, nie będzie cier­piał jak ci, którzy pragną spełnić swo­je marze­nia, ale kiedy spoj­rzy za siebie – bo­wiem zaw­sze do­gania nas przeszłość – usłyszy głos włas­ne­go su­mienia: „A co uczy­niłeś z cu­dami, który­mi Pan Bóg ob­siał dni two­je? Co uczy­niłeś z ta­len­tem, który po­wie­rzył ci Mis­trz? Za­kopałeś te da­ry głębo­ko w ziemi, gdyż bałeś się je ut­ra­cić. I te­raz zos­tała ci je­dynie pew­ność, że zmar­no­wałeś włas­ne życie.” Biada te­mu, kto usłyszy te słowa. Bo uwie­rzył w cu­da, do­piero gdy ma­giczne chwi­le życia odeszły na zaw­sze.' Pozdrawiam+)