|
MROCZNE POWIEKI
MROCZNE POWIEKI |
Tak boli stłumiona samotność
spadają mroczne powieki
a ona tak posępna i chora
głośno słychać szept zegara
więc siedzę i patrzę na mogiły
rozmawiam z umarłymi poetami
otwierają się groby bo przemokli
tyle lat pleśni i milczenia słowa
tak olbrzymie jezioro wyobraźni
i las pachnący krwią sosen
miłość i śmierć w smugach snu
tylko ten cmentarz taki zraniony
zapomniany stary człowiek
tak idzie drogą donikąd
kręta wyboista pod górę
czy da radę do bram zapukać
JNaszko |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Albin |
2022.01.08; 23:36:52 |
Pozdrawiam z Newcastle. |
niteczka |
2022.01.08; 23:25:41 |
Refleksyjnie u ciebie
Pozdrawiam nadmorsko |
Nikola |
2022.01.08; 18:49:24 |
Samotność potrafi być okrutna...Pozdrawiam serdecznie;)+ |
nieprzysposobiona |
2022.01.08; 18:31:15 |
smutny wiersz.
nie podoba mi się tytuł. zamieniłabym na "ciężkie powieki".
Pozdrawiam. |
Boreas |
2022.01.08; 15:08:58 |
samotność zawsze boli ale koniak daje znieczulenie. Pozdrawiam z + |
wiewióra |
2022.01.08; 11:44:14 |
Odchodżą od nas i najbliżsi i poeci i ... zal |
lucja.haluch |
2022.01.08; 07:55:56 |
Stłumiona samotność... Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
andrew |
2022.01.08; 05:47:31 |
Cmentarz to symbol,
a oni są bliżej nas niż myślimy..
Spotykamy się z nimi radośnie
Pozdrawiam, + |
|
|