|
Mówiłaś
Mówiłaś |
Mówiłaś
Zapytasz mnie kiedyś, czy cię kochałem,
Tyle było pytań na naszej drodze,
Ale ciągle w oczy twoje nie kłamałem,
Bo wiem, że kiedyś wszystko opowiem.
Gdy się w ciebie wtulałem kochana,
Tak do mnie mówiłaś,
Wiem, ty również nie kłamałaś,
Na drodze kochanych pytań, jedyna.
Żem zobaczył twój obraz bez kłamstwa,
I w radości się nim podzieliłaś,
Żem kochana radości zobaczył,
Bo tak do mnie mówiłaś.
Więc nie żałuję niczego miłości,
Opowiem wszystko kiedyś,
Nie skryję niczego w obrazie,
Tego coś my sami drżeli.
Tak więc mówiłaś do mnie ciągle,
A ja sam miłości twojej serce,
Kochałem tak długo jaka byłaś,
W ramach masz oczy niewieście.
Schowałem więc oczy w barwach,
Schowałem się w czarnych oczach,
Ukryłem włosy czarne w kokardach,
Schowałem ciebie w ukryciach.
Zapytamy siebie kiedy czasy,
Nie rozżalą nadzieją,
Kiedy ty i ja będziemy razem,
Zanucimy cichutko aniołom.
Taka to prawda, bo miłość daje moce,
Takie cudowne, że nie do uwierzenia,
W prawdzie twych oczu odnajduję czary,
W znaczeniu nowym, z czasu piękna.
styczeń, 1994
Andrzej Feret |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Nadzieja |
2017.08.26; 17:06:08 |
Wyraźnie z serca. Pozdrawiam+ |
joanna53 |
2017.08.26; 16:19:14 |
wiersz pisany sercem,
pozdrawiam+ |
Maksym |
2017.08.26; 13:34:04 |
Przepraszam Was, Joasiu i Izabell, ale musiałem ... :) |
|
|