Morze

Morze Zza morza widnokręgu biała mewa skrzeczy o sprasowanym soku z sosny złotym bursztynie o głębi i otchłani o fali i wiejącym wietrze o piaszczystej plaży kąpiącej się w słońcu korsarska fregata płócienne żagle rozwija o pokład deszcz kolorowe nuty smaga kapitan szanty z gitarą barytonem śpiewa niczyja przestrzeń niekończąca się odległość niepozorny człowiek od wieków się zmaga chce odległość przekroczyć siebie zaskoczyć zdobyć inne morza brzegi jak serce kolegi chce wyjść zza mgły swojego charakteru to nieskończony wszechświat przyjacielu

Napisz do autora « poprzedni ( 395 / 467) następny » ag131 dodany: 2016-04-26, 10:22:37 typ: życie wyświetleń (373) głosuj (70)

sylen	2016.06.06; 09:06:21
Naprawdę niekończący się ten wszechświat Endriu. Pięknie☺plus

Kama	2016.04.26; 19:01:21
____________________________to sobie pośpiewamy,,,,:)+

Ulitka	2016.04.26; 18:43:38
dobry tekst do szanty +

Super-Tango	2016.04.26; 14:15:26
Dobry, obrazowy, ciekawy,interesujący wiersz: Jeszcze jeden wers, który mógłby mu nadać formę sonetu +) Pozdrawiam serdecznie