Monika, szampan i zachęty pod strzechą

Monika, szampan i zachęty pod strzechą Erotyki Poetyckie: wiersz 10 Zygmunt Jan Prusiński MONIKA, SZAMPAN I ZACHĘTY POD STRZECHĄ Monice M. Drohomireckiej Monika kupiła szampana, chce z poetą wypić w Ustce. Słodzi się noc i ciało się słodzi, te ciche interpunkcje, i ta gitara Andrzeja gdzieś z paryskiego zaułku gra, pod smugą światła, jeszcze deszcz nie pada. A jeśli popróbujemy tę noc w smaku - onegdaj Gałczyński pijany napisał też o nocy, a jaką prowokację podał następnego dnia: "Ze wszystkich kobiet świata najpiękniejsza jest noc". Nie zgadzam się z Konstantym Ildefonsem, czy noc może być piękniejsza od Moniki ? To w niej ta noc jak kwiaty w wazonie, dlatego umiem rozmawiać o miłości przy delikatnym księżycu który nie ucieka, a daje blask i odblask na twarzy ukochanej. Wybrałem miejsca pocałunków... Teraz będą same ważne pocałunki... 2.05.2010 - Ustka "Nowe Książki": Monika Malessa-Drohomirecka o książce "Sztuka jako pozór?" Komentarz 30.06.2014 Broniąc transcendentalnego wymiaru sztuki, Majewska nie tylko przywołuje koncepcje Hegla, Adorna i Baudrillarda, lecz także wspomina o nietzscheańskiej filozofii życia i o propozycjach czytania sztuki Deleuse'a. Wszystko po to, by bronić wizji sztuki jako "aktu demaskowania rzeczywistości". Nie musi on - przekonuje - być "bezwzględnie skuteczny", a mimo to może mieć "siłę politycznego sprawstwa". Sztuka w uścisku ekonomii, Monika Malessa-Drohomirecka, "Nowe Książki" nr 6/2014

Napisz do autora « poprzedni ( 353 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2015-01-28, 02:28:49 typ: inne wyświetleń (689) głosuj (42)

zygpru1948	2015.01.28; 04:17:18
Moje wiersze tłumaczone na język ukraiński...

zygpru1948

2015.01.28; 04:16:28

Zygmunt Jan Prusiński PRÓSZY NA CIEBIE MÓJ SEN Marcie Jankowskiej - Rym Śpij, bądź w tej krainie ze mną. Prószy na ciebie mój sen, ptaki na podwórku milczą. Jest maj a jakby maja nie było, zimno, deszczowo, bezgwiezdnie. Śpij Mario, zostań kochanką chwili. Może uda się przejść na drugą stronę; tam nikogo nie ma prócz naszych śladów. Idźmy dalej za horyzont białych róż, przytulmy się do czerwonej morwy, poczęstujmy się sobą jak niczyimi owocami. Maluję twoje piersi spokojnie leżące. Całuję tę szczelinę nocy z nieba zesłania. Zostań do ostatniej położonej karty na stół, gram o naszą przyszłość z nieznanymi duchami. 15.05.2010 - Ustka Sobota 19:36 Порошить на тебе мій сон Марті Янковській - Рим Спи, будь в цій країні зі мною. Порошить на тебе мій сон, птахи на подвір'ї притихли. Є травень, а мовби його й не було, зимне дощове беззір'я. Спи Маріє, стань коханкою на хвилину. Може, удасться пройти на той бік; там нікого нема окрім наших слідів. Йдімо далі за обрії білих троянд, притулімося до червоної морви, причастімося собою як нічиїми плодами. Малюю я твої груди спокійні. Цілую цю щілину ночі з неба зіслання. Зостанься до останньої кинутої карти на стіл, граю на наше майбутнє з невіданими духами. Переклад українською Валентина БЕНДЮГА WALENTYN16.05.2010 00:14

zygpru1948

2015.01.28; 04:14:26

Zygmunt Jan Prusiński SATYRYCZNIE - POLITYCZNIE Motto: 28 lat temu był inny 13 Grudnia... Powiedziałeś bez żadnej fuszerki: "że gdybyś był oficerem sowieckim, poszedłbyś z czołgami na Polskę". I nikt za te słowa ukarać cię nie może, bo w demokracji każdy może gadać - nawet i takie bzdury w mundurze polskim ! Nie masz honoru - prędzej skundlenie; wabisz starcze motyle za miastem, pola uprawne z makami suszą się... Gdyby to ode mnie zależało - poety, dawno byś był w ciężkim Obozie Pracy, rzetelnie byś się wyspowiadał z grzechów. A tak to satyrycznie i politycznie niewinnie układasz bohaterski czyn, podobny do wyglądu stracha w sadzie ! САТИРИЧНО - ПОЛІТИЧНО Мотто: 28 років тому було інше 13 грудня. Ти сказав без жодної халтури: "що якби ти був радянським офіцером, то пішов би з танками на Польщу". І ніхто за ці слова скарать тебе не може, бо в демократії базікать може кожен – навіть бздури в польському мундирі! Ти не маєш честі – більше скиглиш; ловиш, старче, ти метеликів за містом, де рілля із маками сухими. Коли б від мене те залежало - поети, давно б ти був на каторжних роботах ретельно сповідаючись в гріхах. А так то сатирично й політично невинно ти демонструєш героїчний чин, що схожий на опудало в саду! Ось знайшов і переклав ще одного Вашого вірша, як розумію, про Ярузельського. WALENTYN16.05.2010 10:30 _______________Ten wiersz polityczny poświęciłem szeregowemu Jaruzelowi. To on to powiedział: "gdybym był oficerem sowieckim, poszedłbym z czołgami na Polskę".

zygpru1948	2015.01.28; 04:04:11
Moje wiersze tłumaczone na język ukraiński... http://korespondentwojenny.salon24.pl/182477,erotyki-poetyckie-wiersz-71

zygpru1948	2015.01.28; 03:06:40
Zygmunt Jan Prusiński i Ewa Prusińska JEDENAŚCIE IMION SIÓSTR - część pierwsza... http://korespondentwojenny.salon24.pl/627463,jedenascie-imion-siostr-czesc-i

zygpru1948

2015.01.28; 02:46:29

Romek M. Literaci do piór, sztuka do dupy Spotkania autorskie pisarzy, imprezy kultury niepop-ularnej, wszelkiego autoramentu niszowe projekty kulturalne, zawsze znajdą kilku / kilkunastu miłośników. Ale nigdy nie zostaną udekorowane przymiotnikiem "powszechne". Bo miłośników sztuki po prostu jest tylu co na lekarstwo. Setna promila. Za mało, aby mogli oni zmienić świat. Ale nikt nie rwie szat z tego powodu. Uważa się to za stan naturalny, odwieczny, i niekwestionowany. I w tym mniemaniu jest, moim zdaniem, błąd. Sztuka aby mogła coś znaczyć, coś zmieniać, w wymiarze makro czy mikro musi, moim zdaniem posiadać ambicje zmieniania świata. I wiarę w to, że może go zmienić. Inaczej będzie tylko smutną parodią rzeczywistości. Taką jaką jest obecnie. Konformistyczną i serwilistyczną parodią. Nie pochlebiajmy sobie, że te kilkadziesiąt tysięcy nakładu to dla literatury wysokiej (czyli jakiej: ambitnej, bo adresowanej do intelektualnie bardziej wyrafinowanego odbiorcy ?) to dużo. To mało. Brak jest powszechnego przekonania, że literatura może być interesująca. Książkę (płytę, bilet) kupuje się tylko wówczas gdy coś jest ostro promowane . Im mocniej, tym wzięcie ma większe. I nie ma to nic wspólnego z merytoryczną zawartością projektu. Można by na podstawie tego wywodu wysnuć wniosek, że kultura się całkowicie skomercjalizowała. Ale to jest tylko pół prawdy. Drugie pół jest takie , że jest głód dobrej literatury, dramatu, muzyki, czy mówiąc ogólnie Sztuki. To się przecież czuje. Szukamy, beznadziejnie poszukujemy prawdy o naszych czasach i o nas samych. I to my, po prostu my, jako piszący nie umiemy sprostać tym czasom, temu głodowi. Nie potrafimy odnaleźć właściwej formy, właściwych słów, tematów. Bo sami nie potrafimy się odnaleźć? Zwalamy na telewizję, że zawładnęła tymi czasami i umysłami ludzi, zrzucamy winę na piosenkę, że ucieka od słowa, zastępując go bełkotem. A nie potrafimy nawet porządnie wciągnąć powietrza nosem. Literatura powinna być buntem. Przeciwko czemu miałaby się buntować? Jak to przeciwko czemu? Przeciw kłamstwu. Przeciwko tak zwanej relatywizacji Prawdy. Przeciwko złu, czyli relatywizacji Dobra. Przeciw hołdowi składanemu wynaturzeniom. Przeciw deformacji, to jest relatywizacji Piękna. Sztuka przestała być Sztuką, ponieważ odeszła od greckiego kanonu estetycznego. Stała się propagandą, reklamą, publicystyką, i nie wiadomo czym tam jeszcze, ale na pewno przestała być Sztuką w rozumieniu tradycyjnej kultury śródziemnomorskiej. Pozostało jej więc tylko szyderstwo, oraz ironia. Sztuka się nie buntuje. Służy obowiązującemu modelowi poprawności. Tylko ten otrzymuje tantiemy i miano artysty kto się sprzedał. I to jest powszechnie aprobowane bo nie ma innego, alternatywnego modelu Sztuki. Ale czujemy przecież, że to się kończy. Czujemy?

zygpru1948

2015.01.28; 02:31:31

"Nowe Książki": Monika Malessa-Drohomirecka o książce "Sztuka jako pozór?" Komentarz 30.06.2014 Broniąc transcendentalnego wymiaru sztuki, Majewska nie tylko przywołuje koncepcje Hegla, Adorna i Baudrillarda, lecz także wspomina o nietzscheańskiej filozofii życia i o propozycjach czytania sztuki Deleuse'a. Wszystko po to, by bronić wizji sztuki jako "aktu demaskowania rzeczywistości". Nie musi on - przekonuje - być "bezwzględnie skuteczny", a mimo to może mieć "siłę politycznego sprawstwa". Sztuka w uścisku ekonomii, Monika Malessa-Drohomirecka, "Nowe Książki" nr 6/2014