|
Moje sanktuarium
Moje sanktuarium |
Nie mogę doznać twej bliskości, krążąc jak wolny ptak po niebie,
wypijam kielich samotności, bo tam w przestrzeni nie ma ciebie.
Ciągle też znikam oraz wracam szukając ciała nadaremnie,
więc tylko w pustce się zatracam, a wszystko senne jest i zwiewne.
Wtedy znienacka, zjawiskowo, na pograniczu snu i jawy,
kiedy już czekam na zbudzenie, miłości grają nam organy.
Ty wtedy stajesz się wszechświatem, ja tobą jestem naznaczony,
wiosną, jesienią, zimą, latem i podążamy w nieskończoność. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Nikola |
2020.12.11; 22:42:59 |
Pięknie tęsknisz...pomiędzy jawą a snem.Spokojnej nocy:)+ |
Anna z |
2020.12.11; 22:27:14 |
Tyle tęsknoty... wzruszyłeś+ |
Litawor |
2020.12.11; 16:05:25 |
Dobry wiersz Jerzy
Pozdrawiam + |
DominikR |
2020.12.11; 15:41:17 |
Pozdrawiam➕
Pięknie napisane |
wigor |
2020.12.11; 15:21:01 |
Pozdrawiam serdecznie ;-) + |
lucja.haluch |
2020.12.11; 13:51:23 |
Piękny...wyszeptana tęsknota...Plus+
Pozdrawiam cieplutko... |
Toyer |
2020.12.11; 13:22:30 |
Piękna tęsknota tego kto kocha - miłość to sanktuarium - bardzo ciekawa forma |
wiewióra |
2020.12.11; 11:10:40 |
U mnie dziś też tęsknotą powiało. Cóż szarość dnia budzi wspomnienia |
wiewióra |
2020.12.11; 11:10:39 |
U mnie dziś też tęsknotą powiało. Cóż szarość dnia budzi wspomnienia |
Halinka |
2020.12.11; 10:46:57 |
Wystarczy jedna osoba, żeby smutki zniknęły. Bardzo ładnie |
Katarzyna K. |
2020.12.11; 10:41:00 |
Nie mogę doznać twej bliskości, krążąc jak wolny ptak po niebie,
wypijam kielich samotności, bo tam w przestrzeni nie ma ciebie.
Pięknie i lirycznie
+++ |
TESSA |
2020.12.11; 10:17:17 |
Jerzy, zaskakujesz mnie coraz bardziej :) |
|
|