|
Moje cierpienie
Moje cierpienie |
Podcięto mi skrzydła, bym nie mógł się wzbić w przestworza.
Podstawiono mi belki pod nogi, bym nie dotarł do celu.
Wbito mi kolce w serce, bym nic nie czuł.
Wyzelowali mi mózg, bym nic nie pamiętam.
Stałem się wrakiem.
Marnym strzępem człowieka.
Niezdolny, by przertwać trudne chwile.
Zapomniany przez wdzystkich.
Stałem się zaledwie cieniem w morzu ich pamięci.
Samotny.
Skazany na marną egzystencję.
Na wieki.
Cierpię.
Cierpię niemiłosiernie,
Gdyż straciłem wszystko, co dla mnie najcenniejsze.
Umieram.
Umieram samotnie... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
adambielicz |
2019.06.08; 18:36:35 |
odzyskiwanie warto zacząć od pamięci-nie wszystko tym co teraz |
lucja.haluch |
2019.06.08; 14:43:11 |
Nie...nie jesteś samotny...Teraz, tutaj...a przecież jeszcze spotkasz...
Nie można wpadać w taki stan...Przyroda jest z Tobą... las, ptaki, chmurki na niebie...Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
Wojciech M |
2019.06.08; 13:45:11 |
Poruszył mnie Twój wiersz + |
|
|