|
Moja przystań, mój dom
Moja przystań, mój dom |
Moja przystań, mój dom
Ta ulica jest moja
Przy ulicy mój dom
Ojciec sam go budował
Chociaż nie był stąd
Teraz ja tutaj mieszkam
Mam ogródek w nim kwiatki
Które pachną prześlicznie
Jak perfumy mej matki
Tylko zapach pozostał
I zapiski w albumie
Ślady mego dzieciństwa
Niczym kac po rumie
Choć zmienili jej nazwę
Lepsza chciała tak zmiana
To nie zmienia niczego
Ona dla mnie ta sama
Tu pływałem w kałużach
Tu kąpałem się w błocie
Na drewnianych sztachetach
Wciąż suszyła się pościel
Sztachet z drewna już nie ma
Pościel dawno już wyschła
Tylko dom wciąż tu stoi
Bo w nim moja jest przystań |
|
Każdy ma takie miejsce, do którego sentymentalnie i nie tylko wraca. Dla mnie takim jest dom rodzinny. Ten wiersz jest o miłości do domu, gdy wróciłem tutaj po latach. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wiewióra |
2019.10.09; 21:16:53 |
I pięknie o domu rodzinnym |
lucja.haluch |
2019.10.09; 21:15:39 |
Z takim serdecznym uczuciem napisaleś...Najwspanialsza przystań to rodzinny dom...Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
marmur |
2019.10.09; 20:56:01 |
To prawda ;). Pozdrawiam |
kmalenka8 |
2019.10.09; 11:30:25 |
Dzieciństwa wspomnień czar ;)) Piękny wiersz.Pozdrawiam (+) 4 |
Ambrozja |
2019.10.09; 11:16:46 |
Bardzo dobry wiersz.
"...Tylko DOM wciąż tu stoi
bo w nim moja jest przystań"
Czuję ciepło w tych wersach.
+ |
wigor |
2019.10.09; 10:11:20 |
https://demotywatory.pl/uploads/201302/1362054847_qp6wgx_600.jpg
Pozdrawiam serdecznie ;-) + |
Katarzyna K. |
2019.10.09; 07:58:42 |
Ta ulica jest moja
Przy ulicy mój dom
Ojciec sam go budował
Chociaż nie był stąd
+ |
|
|