MINIATURA LIRYCZNA

MINIATURA LIRYCZNA Iskrzą słowa Rozpaczy diamenty wygasłe. Świszczą wąskim brzeszczotem. Wiwisekcja w toku. Cmentarnym pyłem znaczny Każdy obrót czasu, Niepowstrzymany wodospad Rżniętego kryształu Bolesnym kwiatem u piersi zastygły. Jak zamróz zimnym oddechem, Na szybie wyrok kuty. A rodziłaś się magmą, Purpurą prapulsu, Gdy jeszcze jasne było Jak karborund pieścić By rozgrzać od nowa Twardość ostrych źrenic. Jak otulić pierzyną łagodnego brzmienia, Elastycznym pancerzem przemóc I dobić pośród puchu węża ślad na myśli. Gdybyż na przemian być tarczą dla siebie Jak bywało nie pomnę już kiedy. Gdybyż sercem ukoić duszy przerażenie Tęsknotą przeciętej na dwoje. Wołam cię czarodziejko! Twych ust zapomnianych pragnienie Niech nas odtworzy nowych Mnie i ciebie! Kazimierz Winnicki (wszelkie prawa zastrzeżone)

Napisz do autora « poprzedni ( 41 / 686) następny » jakazik dodany: 2012-03-03, 00:44:11 typ: miłość wyświetleń (1313) głosuj (66)

kaja-maja	2012.03.03; 21:24:36
Wołam cię czarodziejko! Twych ust zapomnianych pragnienie Niech nas odtworzy nowych Mnie i ciebie!...w:)+

józef	2012.03.03; 19:15:04
Wołam cię czarodziejko! Twych ust zapomnianych pragnieniel ładny wiersz o miłosci + pozdrawiam

stokrotka33	2012.03.03; 14:53:36
Ciekawie... Zatrzymał. Pozdrawiam :)

krolryc	2012.03.03; 11:12:23
Ciekawy wiersz :) zatrzymuje zwłaszcza ostatnia zwrotka :) Pozdrawiam +

GAJA	2012.03.03; 11:03:26
:)+

Duszka	2012.03.03; 10:54:54
"Tęsknotą przeciętej na dwoje " ... :)))))))))++++++++++++++

Romantyczny_Grabaż	2012.03.03; 09:22:15
+:)

miral59	2012.03.03; 04:21:24
:))) +++