|
Milczenie
Milczenie |
Odnajdę ślady słów ,
nanizane na nić paciorki.
Ozdobiona czerwienią treść
płynęła rwącym potokiem.
Korale jarzębiny zwiędły,
jak sens rzuconych na wiatr zdań,
skruszyłam w dłoniach
suche jagody ,nie wiedziałam,
że wspomnienia odżyją.
Dzisiaj każdy wyraz
ma blask szczerego srebra,
gdy w sercu zadra tkwi,
ty już wiesz,
że milczenie jest złotem. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
GAJA |
2010.08.26; 16:26:19 |
Nie tutaj :))))) |
GAJA |
2010.08.26; 13:41:21 |
Odyseja :) DZIĘKI - Twoje uwaga dla mnie rozkazem - wykonane :)))))) |
wiermal |
2010.08.26; 13:28:57 |
Plus zostawiam, po przeczytaniu, warto, bo ładny wiersz. |
grazyna |
2010.08.26; 12:38:53 |
ładnie, mowa srebrem ,a milczenie zlotem , punkt plus :) G. |
|
|