|
...między Niebem a Ziemią...
...między Niebem a Ziemią... |
jesień roztańczona
w pachnących miodem liściach
Wiatr na puzonie gra
do szalonego walca porywa
zatapiając się w spojrzeniu
w słonecznych promieniach
cudowna pani jesień
nad nami krąży niczym ptak
który to przylot ma odlot
my najpiękniejszy bajeczny czar
nagle deszczyk mżysto zaciął
diamentowy niczym gwiazdy
łącząc nas w namiętny pocałunek
z obłoków wręczając róże herbaciane
aż lasem zapachniało świerkiem
też na tę jesienną słotę
z tej naszej miłości
wieńce upleciemy
poświęcając je osobom kochanym
jako nagrodę za dobrych aniołów... |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 kaja-maja |
2018.11.04; 23:10:12 |
| w:) dziękuję jak też pozdrawiam i słoneczny:)przesyłam:) |
| wigor |
2018.10.31; 10:03:31 |
| Ładnie o jesieni i miłości. Pozdrawiam ;-) + |
| Gabrys |
2018.10.31; 09:29:04 |
| pozdrawiam + |
| Podlasianin |
2018.10.31; 08:58:31 |
| Znów mamy piękną jesień, do tego śliczny wiersz i czego chcieć więcej?:) Pozdrawiam+. |
| Erwin |
2018.10.31; 07:14:30 |
Piękny jesienny utwór, przeczytałem kilka razy z przyjemnością.. inspirujący. Brawo.
Pzdr
PLUS |
|
|
(420)