Mazury

Mazury Tam gdzie wśród lasów wije się Pisa, gdzie często lubi zdrzemnąć się cisza, gdzie jeszcze czyste płyną ruczaje i nieskażone są obyczaje. Gdzie czas nie pędzi lecz wolno kroczy, gdzie wyją wilki w puszczy wśród nocy i na jeziorach gnieżdżą się nurki a księżyc nisko wisi na sznurku. Rano nad łąką płyną tumany, czasem łoś z lasu wyjrzy zaspany, wietrzyk nadleci rozhuśtać fale i wyładować w lesie swe żale. Jeszcze usłyszysz tu rżenie koni, tu ludzie mają serca na dłoni, tu słonko wstaje wyspane całkiem a w wodzie żyją jeszcze rusałki. Tu las się dziwi swojej urodzie widząc odbicie w błękitnej wodzie. Czasem jeziora mgłą się zasłonią, jak panna młoda białym welonem. Mówią mieszkańcy, że w tych oparach dzieją się wtedy przeróżne czary. Może to tylko blef jest uroczy, by strach jak dawniej miał wielkie oczy. Gdzie kwitną piękne kwiaty na łące, gdzie lubi bywać księżyc i słońce i gdzie się rodzą urocze córy tam są Mazury, moje Mazury. jest tak gorąco to tak trochę wakacyjnie :)

Napisz do autora « poprzedni ( 164 / 2008) następny » roman dodany: 2013-06-21, 17:02:37 typ: tęsknota wyświetleń (457) głosuj (4)

norka	2013.06.22; 08:10:41
Tylko zazdrościć mogę :)+++ Pozdrawiam:)

globus	2013.06.21; 21:31:21
Pięknie o Mazurach uroczej krainie... +++ Pozdrawiam

Super-Tango	2013.06.21; 19:02:41
Bdb, uroczy, obrazowy: piękny opisowy wiersz natury Mazur... Pozdrawiam serdecznie