|
los(ica)
los(ica) |
ktoś w końcu
zatrzymał jej serce
spojrzenie przykrył
nieprzebytą mgłą
ręce chętne rwać
związał
nogi niczym kolumny
przykuł do skał
oddech uwiązł w gardle
przywykły domy
rujnować jakby były
ułożone z kart
słów przepowiedni
już nikt nie
usłyszy będziemy
wolni tak jak
wiatr |
|
jj |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Bezsenność |
2014.03.30; 21:56:23 |
Przepiękny wiersz. |
kaja-maja |
2014.03.30; 21:32:33 |
realne obłąkanie
jak zatrzymanie serca
kiedy dominaty podkory
dominują jeszcze w korowej
niczym mózg jest korzeniem
jak wolność wiatru
czy go ktoś widział?
czy tylko czuje w:)+ |
|
|