Łodyga trzciny

Łodyga trzciny Jestem jak trzcina targana wiatrem, w słońcu rozwieszam blask złotych włosów, a mgła przykrywa marzeniom adres tak, by zatracić nadziei poszum. Lecz mimo wszystko bujam w obłokach wchodząc schodami prosto do nieba, by płomień wiary nigdy nie dogasł, znalazł argument w zgubionych tezach. Jestem jak trzcina wiotka i słaba, przy silnym wietrze gubię znaczenie, lecz nadal dźwigam życiowy bagaż, mimo że staję się niemym cieniem. Choć czasem pragnę tak, by z drabiny podziwiać z bliska księżyc z gwiazdami i w ciemnym mroku zatracić cynizm, który tak kruchą duszę wciąż plami. Jestem jak trzcina w złotej koronie z przypływem deszczu chylę ramiona, wierzę, że kiedyś szczęście dogonię zanim sens życia w szuwarach skona.

Napisz do autora « poprzedni ( 527 / 944) następny » niteczka dodany: 2020-04-22, 00:56:04 typ: życie wyświetleń (461) głosuj (46)

adambielicz	2020.04.22; 20:31:02
-trzcina wytrzyma każdą burzę)

Litawor	2020.04.22; 20:28:12
Wprawdzie ten wiersz to nie opis przyrody, to ja jednak widziałem trzciny nad brzegiem jeziora, wokół nich ludzki los Pozdrawiam + :)

roman	2020.04.22; 20:16:17
Jak urokliwa jest trzcina z Twojego wiersza+

molica	2020.04.22; 19:17:04
Witaj, szczęście to taka ulotna sprawa... Wiara pomaga realizacji. Uśmicech, pozdrowienia /+/.

zenobia888	2020.04.22; 19:10:23
Wiotka trzcina przetrwa huragan który łamie wielkie drzewa Pozdrawiam +

lucja.haluch	2020.04.22; 15:29:38
Lubię być na jeziorze, gdy szumią trzciny, zawsze przypominają mi męża...Piękny wiersz...Plus+ Pozdrawiam cieplutko...

Pióro Amora	2020.04.22; 15:05:25
Tutaj zawsze uczta dla duszy... Pięknie...Plus Pozdrawiam serdecznie... :)

grazyna	2020.04.22; 13:46:56
piękne te Twoje wiersze, wydaj tomiki, bo naprawdę wiersze masz śliczne:):)+ pozdrawiam Cię serdecznie:):)

joanna53	2020.04.22; 13:37:32
śliczny wiersz, pozdrawiam serdecznie:)+

Gabrys	2020.04.22; 11:05:55
pozdrawiam +

Wojciech M	2020.04.22; 09:58:36
Wiersz bardzo na tak Pięknego dnia +

wigor	2020.04.22; 08:21:49
https://img7.dmty.pl//uploads/201004/1271279660_by_Prachol_600.jpg Tak trzymaj. Podoba mi się Twój wiersz. Pozdrawiam serdecznie ;-) +

Witold	2020.04.22; 07:39:34
"...i w ciemnym mroku zatracić cynizm, który tak kruchą duszę wciąż plami." +++

wirusnapacyny	2020.04.22; 07:01:56
Wiersz, biografia poetycka ze wspaniałą puentą pod którą może podpisać się wielu z nas : "wierzę, że kiedyś szczęście dogonię zanim sens życia na bagnach skona".

pit	2020.04.22; 05:26:20
lekko, zwiewnie i mądrze... to Twoje bujanie w obłokach nas rozpieszcza... i... niechaj nie kona... pozdrawiam ciepło :-)

Dobromir	2020.04.22; 02:24:06
Wena cię rozpieszcza :)

erni	2020.04.22; 01:01:49
Wow+