|
Lato w zenicie
Lato w zenicie |
Roztańczony wietrzyk wdarł się do ogrodu,
przeczesał fryzury, cień dającym drzewom.
Wszystko to, co żywe pragnie zażyć chłodu,
tu panuje cisza jakby makiem zasiał.
Nagrzane powietrze drga fatamorganą,
zieleń ledwo dyszy, pragnie kropli wody.
Mówią, od zachodu szykuje się zmiana,
być może tej nocy odżyją ogrody.
A my w środku lata wciąż zmieniamy plany,
nasza piękna przyszłość jeszcze nie jest znana.
Miała być na wiosnę, gdy pachną jaśminy,
a już szumią kłosy na złocistych łanach.
Najprędzej jesienią spełnią się marzenia.
Spadnie na nas szczęście z tęczy aureoli.
Wtedy cię przytulę, obejmę ramieniem
i zaczniemy miłość smakować powoli. |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 GAJA |
2011.07.29; 19:06:26 |
| ładnie :)))+ |
| 666 |
2011.07.29; 16:54:38 |
| ładny wiersz++ |
| stokrotka33 |
2011.07.29; 12:57:22 |
| Lubię smakować poezję :) Pięknie... :) + |
| ♥Assandi♥ |
2011.07.29; 11:35:03 |
| Taką poezję czytać to rozkosz+-:) |
| wiermal |
2011.07.29; 08:33:25 |
| Oczywiście, że wiersze! |
| wiermal |
2011.07.29; 08:32:49 |
| Piękne są te twoje wiersz!...+... |
| Donia51 |
2011.07.29; 08:06:32 |
A my w środku lata wciąż zmieniamy plany,
nasza piękna przyszłość jeszcze nie jest znana.
Miała być na wiosnę, gdy pachną jaśminy,
a już szumią kłosy na złocistych łanach.
bdb+) |
|
|
(420)