|
Las mroczną porą
Las mroczną porą |
Mrok spowija las
Ktoś powoli idzie
Już do domu czas
Kogo ja tam widzę?
Zapada zmrok.
Budzą się poczwary
Za krokiem krok
Stawia człowiek stary.
Wtem dziewczę młode
Wychodzi gdzieś z prawa
Zachodzi mu drogę
I tak powiada:
'' Dokąd to człowiecze
Zmierzasz późną porą?
Zali wy nie wiecie
Co tu strachy stoją?"
"Moja miła, jestem stary
I widziałem w życiu wiele
Już nie wierzę w te poczwary,
Żaden z duchów nie istnieje."
Dziewczę na to, smutnym wzrokiem
Powodziła po ciemności
I odeszła lekkim krokiem
Rozpływając się w nicości
Słyszy starzec- jęk cierpienia
Krzyk dziewczyny którą zna
Pełna bólu, zatracenia
Płacze w lesie sama tak...
Za śladami gna dziewczyny
Panna odziana jak w święcie
Stoi koło mogiły
A na grobie jej zdjęcie
Dziewczę lico odkryła
Wokoło mroczne lasy
Czyż ja ci nie mówiłam
Że w owym lesie straszy? |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Super-Tango |
2013.06.16; 21:19:03 |
Dobry, nastrojowy, bajeczny wierszyk+)
Pozdrawiam serdecznie |
|
|