|
Kwiat
Kwiat |
Zachwycał oczy kolorem nieba.
Rozbudzał marzeń magiczny świat.
Myślał, że tylko tyle potrzeba,
żeby szczęśliwym być - polny kwiat.
Słońce nadzieją karmiło życie,
kąpał się w deszczu, suszył go wiatr...
Aż kiedyś nagle człowiek o świcie
przerwał idyllę, wdeptał go w piach.
I kiedy nadszedł znów dzień gorący,
już w jego stronę nie spojrzał nikt,
bo na cóż komu umierający,
gdy wokół tyle piękniejszych lśni...
1985/1993 |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
iramea |
2009.03.30; 19:22:05 |
Ty nawet o polnym kwiatuszku potrafisz pięknie pisać... |
|
|