KRZYK SERCA

KRZYK SERCA Jakąś pustką życie się okryło Cisza aż dzwoni aż syczy Do drzwi nikt nie zapuka Wytworzyła się wielka czarna luka. Pustka harce zaczyna wyprawiać Nikogo nie ma, tylko wiatr kwili Chce łzy zatrzymać, złagodzić Chce ich pogłaskać, jakoś pogodzić. Lecz one płyną jak potok wezbrany Słone i gorzkie nad wyraz I zatrzymać ich nikt nie może Może się same zatrzymają i z łez utworzą morze. I pustka w duszy i pustka w sercu W głowie i w myślach pustka niemała I obok cisza, pustka się puszy Pusto i ciemno nad głową i w duszy. Ból ostry z serca strużką krwi płynie Serce tych ukłuć nie wstrzymało Dotkliwie mocno zabolało I to nie wszystko, było jeszcze niemało. Życie znaczenie straciło zupełnie Nie ma żadnego celu, ni radości, Ciemne chmury słońce zakryły, Cierpienia i smutku, bez liku były. Mieszkasz wśród swoich, oni Cię nie widzą Jakby Cię wcale nie było, Nikt nie spojrzy, nikt nie zagada Dla nich mnie nie ma, cała parada. To nie mój dom, nie mieszkanie, To zimne z lodu igloo zbudowane Chłód zimno Cię dotyka, panuje Nikt do mnie nie zagada, chłodem szafuje. Niech świat czarny, Który wlókł się z Tobą, Przez wszystkie Twoje lata, Zniknął jak sen zły, a męczył przez lata.

Napisz do autora « poprzedni ( 78 / 87) następny » Wacława dodany: 2017-05-13, 13:31:09 typ: życie wyświetleń (110) głosuj (0)