|
kruchość
kruchość |
skąd w tobie człowieku ta mania wielkości
ta siła co ciągnie do lotu w przestrzenie
gdy życie ci wmawia że życie jest proste
i chociaż chcesz zmieniać niewiele się zmienia
skąd myśli w twej głowie co świtu się boją
i echem we wnętrzu twej żyją istoty
tak chciałbyś się czasem porównać do bogów
lecz w sobie skryć musisz niezdrową podnietę
skąd w tobie i we mnie ta cząstka pierwotna
co czyni samotnym każdego z nas w tłumie
wiem że nie odpowiesz lecz to nieistotne
dopóki nie ciąży nam grzech naszych sumień
przerosłych snów pychą co rosną nad miarę
dni w których nam przyszło wypełnić istnienie
więc może nie pytać brać wszystko na wiarę
bo życie to tylko kosmosu jest mgnienie
paragon
poczciwe serca bólu się nie boją
w nich antidotum ciepłem naznaczone
one na straży dobrej woli stoją
i chociaż cierpią jasną mają stronę
w poczciwych sercach nienawiść nie mieszka
światłem wyklęta na niepowracanie
w nich z cichym żalem przebaczenie miesza
ono największym z wszystkich ludzkich scaleń
poczciwe serca jasną mają stronę
która ciemności władzę zbija wszelką
dla nich nienawiść zbędnym jest patronem
w poczciwych sercach serca mieszka wielkość |
|
. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Ulitka |
2016.12.29; 20:45:00 |
dobre pisanie...pozdrawiam |
joanna53 |
2016.12.29; 11:14:03 |
w poczciwych sercach nienawiść nie mieszka+
pozdrawiam |
mila |
2016.12.29; 09:30:42 |
Liryczna Teresko zajrzeć do Ciebie to czysta przyjemność :) |
Ambrozja |
2016.12.29; 08:00:59 |
"Skąd w tobie człowieku ta mania wielkości..."
Wers przypomniał mi krytykujących w sposób urągający, piszących wiersze,
często dobre i ciekawe.
On też pisze, "ale on jest poetą".
Z przyjemnością czytam Twoje wiersze.
Serdecznie pozdrawiam. |
kaja-maja |
2016.12.29; 06:52:36 |
jak kruchość człowieka jest z braku wiary
tak miłość ma wysoki piedestał
a czy to mania wielkości
kiedy w kruchości złość panuje
z braku wiary i miłości
czy też łatwowierności w:) |
|
|