|
Królowie
Królowie |
Nad horyzontem w błękicie nieba
W pastwisk obłokach Bieszczad się wznosi
Niczym królowie sobie siedzą
Pilnując szlaków żebyś nie zboczył
Szumią bukami , jodłami pachną
Błotem witając czasem i słotą
A Ty na przekór z twarzą jasną
Zamiast zawarczeć idziesz z ochotą
Szczyty połonin latem i zimą
Tęsknisz za nimi jak za dziewczyną
Wracasz więc ciągle na ścieżki stare
Z tyłu masz plecak w ręku gitarę
Znów dusza rośnie rozśpiewana
Nieboskłon w oczach niebieszczeje
Świerkom stuletnim chcesz się kłaniać
Nawet gdy niebo pochmurnieje
Królowie cisi i pokorni
Przez chmury z góry spoglądają
Grają w zielone z aniołami
W mgłach otuleni zasypiają
A kiedy okiem spojrzą łaskawszym
Słońce w koronach czerwienieje
Niebo barw magią się zaciąga
W oczach błękitem niebieszczeje
AJ |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
pit |
2020.08.13; 23:50:48 |
obrazowo
:-) |
Noami |
2020.08.13; 12:09:51 |
Cudny obraz namalowałaś. Wyruszyłam z Wami na stare ścieżki. Pozdrawiam :)+ |
wiewióra |
2020.08.13; 10:59:17 |
Uwielbiam Bieszczady |
lucja.haluch |
2020.08.12; 22:23:07 |
Obraz Bieszczad pięknie w wierszu wymalowany...Plus+
Pozdrawiam... |
Super-Tango |
2020.08.12; 22:04:18 |
Bdb, rytmiczny, z natury obrazów Bieszczad, urzekający wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
|
|