|
Krogulec
Krogulec |
Krogulec to nie zwierzę, ni ptak,
wie to każdy zgierzanin.
To mych dziecięcych lat zieleń — las,
tak jak lubię — mieszany.
Tu pierwszy raz zgubiłem drogę,
tu pierwszy raz zbłąkałem,
by przez gęstwę dziką na słońcem
zalaną zajść polanę.
A gdy wiatr młode cisnął serce
w miłości centryfugę,
jak złodziej ukradłem w tym lesie
najpierwszy pocałunek.
Jest dla mnie jak kalejdoskop chwil —
tych minionych przeźroczy.
Wystarczy mi tylko krok weń wnijść
już pcha mi je przed oczy.
Te wiosny, te burze majowe,
latem pachnące runo,
w pozłocie jesienne melodie,
zaś zimą śnieżny sumiot.
I dąb za lasem stary, gdzie dnia
połysk na noc zachodzi,
gdzie pośród oparów z pól nie raz
świecił blask naszych ogni. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Czarek Płatak |
2018.04.03; 21:34:23 |
Podlasianin, stokrotka55, sylen, lucja.haluch
Dziękuję wam wszystkim i pozdrawiam serdecznie. Krogulec również się kłania :) |
lucja.haluch |
2018.04.03; 20:34:10 |
..ale ładnie w tym lesie.. kocham las.. tez tak mam..Plus+
Pozdrawiam cieplutko.. |
sylen |
2018.04.03; 17:38:45 |
Piękny wiersz o przyrodzie. :) Plus |
stokrotka55 |
2018.04.03; 13:42:36 |
krogulec to drapieżny ptak a teraz wiem , że również las pięknie spisane wspomnienie :) + |
Podlasianin |
2018.04.03; 10:44:57 |
Pięknie o pierwszym pocałunku, w pięknych okolicznościach przyrody. Pozdrawiam + |
|
|