|
Komputerowa gra
Komputerowa gra |
Komputer z nudów włączyli
Na monitorze nową grę zobaczyli
Bardzo ona ich zaciekawiła
Bo w zestawie nowa była
Nazwę miała; Znudzenie
Mówiąc krótko, zezwierzęcenie
Zawodnikiem była postać nie stara
Tak zwana, bezdomna życiowa ofiara
W parku na ławce siedziała
Nikomu nie przeszkadzała
Żal do epoki miała
Pocieszenia w alkoholu szukała
Gra od ubliżania się zaczynała
We wzajemną wrogość się przemieniała
Młode wilki bezdomnego otoczyły
I go bez żenady ukatrupiły
Całe ciało zmasakrowane było
Wilków, to bezgranicznie cieszyło
Ofiarę moczem i kałem naznaczali
Że cykora i sierotę, pokonali
Tło w tej grze, wcześniej nie reagowało
Bo uważało, że błędów nie popełniało
Jesień z Wiatrem świadkami były
I bezdomnego liśćmi okryły
Kiedy młode wilki, tą grą się znudziły
To ofiarę martwą, pozostawiły
Życie, to nie jest komputerowa gra
Że można ją powtórzyć,
kiedy się ochotę ma.
Z cyklu proza życia |
|
Wiersz jest oparty na wydarzeniach głogowskich. |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
dark^side |
2011.07.06; 22:51:14 |
jabberwocky: ;) |
Donia51 |
2011.07.06; 20:40:35 |
DOBITNY, ALE TAKIE SĄ NIESTETY FAKTY +) |
|
|